16 “आयो, असलाह ओरिह्क दाया पोयो. मीटे ओरिह्क तिनदलाह ईम्ह्टु,” इनजोर येसु ओरिन इतोग़.
यहुदानगा कोताना बट्वा मंदु, अदिह्क पंडुमतेनाह्कु गावल आयनद सामन असलाहि, लोहचोर मनदनोग़ बहे, आयवेके गरिब लोकुरिह्क दर्मम ईयलाह लोहचोर मनदनोग़ इन्जि, उय्तुर विचर कींदुर.
इतस्के, “बोनगा रेंड जगाङ मन्ह्ताङ, ओग़ उंद जगातुन जगालेवोन्क ईयेग़. बोनगा तिंड-बंड मन्ह्ता, ओग़ वने लेवोना संगे तूसिस तिनेग़,” इनजोर इतोग़.
पोळ्द अरनेके, कग़यवालोर येसुनगा वास इतोर, “गूरु, इद पेळ्ह्कल जागा मन्ह्ता, इगा इतेके तिनदलाह बातय दोर्को, ओसो पोळ्द इतेक अनजोर मन्ह्ता. वेर मात्रमि एरेगूरेताङ नाह्कनगा अन्जि, तम्क तिनदलाह असिस तयिर, वेरिन लोहा,” इतोर.
“आं माटु! मयगा बेचोकु, सिरप एयुङ आरिङ, रेंडे अटटव मीन्क, अचोके मन्ह्ताङ,” इन्जि ओर इतोर.