27 “अस्के लोता ओर्युलतोर वासि माल्कान इतोर, ‘महरज, निमा नीवा पोलमते बेसता विजा वीतिस मतिन इसि? अगा पया अकल रोंडा बेनाह वाता?’ इन्जि इतोर.
इंजेके, मावोरिर! इद उंद पोल्लोतुन अर्जि कीस वेहतलाह आतन. उय्तुर मन्कलोर मन्ह्तोर, ओरु मीट कग़यतव पोल्लोन नमवा, दुस्राङे पोल्लोन काग़्हचि, विस्वसिरा मुडोरगा कोंटेङ पुटिह कीस्तोर. ओसो बोर-बोरिन विस्वसतुन विळ्सनाह कीस्तोर. अदिह्क मीट उसरते मन्ह्टु, ओरग्डाहि जेक मन्ह्टु.
माट देवुळता संगे कबळ कीय्ह्नोम, अदिनेनाह्क मीक अर्जि कीस वेहतह्नोम. मीट देवुळता दयातुन दोर्किह कीतिर, ताना लेह्कान पिसाट. तान सीता केवालेवा मनमाट.
मति सबे पोल्लोने, माट देवुळता सेवातोरोम इनजोर तोहतह्नोम. रीतरीतिनाङ तिपल्कने, दोकाने, कंडिसतनमते, दीरा पोस मह्नोम.
ओसो उंद पोल्लो: तिमोति मियगा वातेके, ओन रेय्पिह केवालेवा तासाट. ओग़ वने नावा लेह्कान, सामिना कबळ केवाल आंदोग़.
एय देवुळतुन जीवा केवोरिर, दुनियातुन जीवा कीयना इतेके, देवुळता संगे विरुद आयना लेह्का आस्ता. बोग़ मन्कल दुनियातुन जीवा कीयलाह ऊळिह्तोग़, ओग़ मन्कल देवुळता विरुदतोग़ आस्तोग़, मीक इद पोल्लो एर्का इलेया?
मति सबेटोर उंजतस्के, नग़्का ओना कुळ्सातोग़ वासि, गोह्कनगा अकलतुन वीतिसि अतोग़.
पया पोटाङ आसि मीतस्के, गोह्कनाङ एन्क दिसताङ, अस्के अकल रोंडा वने दिसता.
‘इद कबळि नावा कुळ्सातोना बोनायो मनदग़ा मति!’ इन्जि माल्काल ओरिन इतोग़. ‘निमा पया बह इह्निन, माट अकलतुन तह्ककोमा?’ इन्जि ओर्युलतोर माल्कान ताल्ह्कतोर.
येसु ओसो इतोग़, “इदिनलोप्पा मीकु तेळियिह कीयलाह, नना उंद पीटो वेहतह्नन, केंजाट. देवुळता राजेम कीयनाङ अडोङ इहलेह्का आंदुङ. वग़ोग़ पोलम केवाल माल्काल मतोग़, ओग़ कोग़ कूसेङ तेदिसि, तना अंगुर वाळुमतगा कबळ कीयलाहि, बूततोरिन वेहतलाह पलत पेसतोग़.