44 अस्के अद देयमि आलिह कीस्ता, ‘बोनग्डाहि नना पेसिस वातन, अगा ओसोवन मल्स दाकन,’ इद्रम इन्ह्ता. पया अन्ज ऊळिह्ता अस्के, अद मुनेता लोनु रिकम आतदु, नेहतदु, ऊसतदु, इद्रम तान्कु बेस दिसिह्ता.
ए पेकोरिर! मीट देवुळताहि पुटटोरिर आंदिर. मियगा मनदनद ताना पवित्र जीवा, दुनियाते मनदनद देयह्कना मुक्याह्काय, एक्वा बेरा लावता आंदु. अदिनेनाह्क मीटु ओर जोल काग़्हवालोरिन गेल्सतिर.
ओर मन्कलोर मावाय मुडग्डाहि पेसतोर, मति निटम ओर मुनेताहि मावोर आयवा मतोर. अद्रम आस मतेके, मावाय संगे मनेर. ओर माक विळ्सिस अताह्कु, ओर बोरे मावा तोळतोर आयोर इनजोर, माक एर्का आस्ता.
मियगा पोल्लोङ अरवोर मनदनुरे, अस्केन बोर देवुळतुह्क निटम विचर वानाह ताकिह्तोर इनजोर, मीट सबेटोर मन्कलोरिह्क एर्का आयग़ा.
देवुळतुन पुनवोर ताकिह्तोर, अदे अग़दे मीट मुने ताकिंदिर. पोग़ोन वळ्दे मनदनव देयह्कना मुक्याल बह ताकिह कींदु, अद्रमलेह्काने ताकिंदिर. इंजेक वने देवुळताङ पोल्लोङ केंजवोरिन, अवे देयह्कना मुक्याल ताकिह कीस्ता.
यहुदाल आरतुन तितस्के, देयह्कना मुक्याल ओन आव्रे कीता. अस्के येसु ओन इतोग़, “नीवा बाताल कीयना विचर मन्ह्ता, अद चट्पिट मारि,” इतोग़.
अस्के सिमोन इस्केर्योतना मग़ि यहुदाल, वेना जीवातगा देयह्कना मुक्याल येसुन कोंटेतोरिह्क पोस ईयना, इद्रमता आय्डा पुटिह कीस मता.
(ओन्क गरिब लोकुरा पर्वा मन्ह्ता इन्जि, अह वळ्ह्कतोग़ इनदनद इले; मति ओग़ कले आंदोग़. ओनगा कोताना बट्वा मंदु, अद बट्वाते येसुना सेवातुह्क वाटटद दान-दर्ममतुन ओग़ कलिंदोग़, अदिह्क इह वळ्ह्कतोग़.)
इदिन पुन्पिह कीयलाह, नना मीक उंद पोल्लो वेहतह्नन: उंद लोतगा नेङिसि लूटे केवाल मुने अग्डोग़ पळ्योनु दोहवालेवा, अग्डा मादुन लूटे कीसि पेहता पग़यनोग़ा? आयो, ओन मुने दोहतेकेने, ओना लोतुन वेग़ लूटे कीस ओयनोग़. (अद्रमलेह्का देयह्कना पळ्योन दोहतेकेने, नना देयह्किन पूंड पग़यकन.)
“(इद पीळता बाताल आयग़ा, इदिन पुन्पिह कीयलाह नना मीक उंद पोल्लो वेहतह्नन.) उंद देयमि बेस्के मन्कनाहि पेसिह्ता अस्के, अद तन्क मनदलाह, इके-अके मेटाङ-मेटाङ वेलियिस, जागाङ पर्ह्किस ऊळिह्ता, मति तान्कु जागा दोर्को.
अस्के पया अद अन्जि, तन्काय लाग्वव एळुङ देयह्किन, तना संगे गोत कीस ततह्ता. अस्के अवु ओग़ मन्कना लोप्पा नेङिस जागा आस्ताङ. पया ओना इंजेटा गोसा, मुनेतदिह्काय वेल्ला करबता आस्ता. अद्रमलेह्काने इद लाग्वा पीळतोरिह्कु, तमाङ जीवाने नावाङ पोल्लोह्क जागा एवाह्कु, इद्रमे गोसा आयग़ा,” इनजोर इतोग़.
पया अन्ज ऊळिह्ता अस्के, अद मुनेता लोनु रिकम आतदु, सिरसिर नेहतदु, ऊसतदु, इद्रम तान्कु बेस दिसिह्ता.