46 “नना वेहतनव पोल्लोन केंजविर इतेके, नाक बाराह्क ‘सामि, सामि’ इह्निर?
ओसो मीट नाळेम आयमाटु. देवुळि मावाङ कबस्किन ऊळो, नेयम केवो इन्जि, देवुळतुन बोग़े नाळेह कीया पग़वोग़. इतेके मीट बेव वीतिह्निर, अविने कोयकिर.
“अस्के ओर वने नाक ताल्ह्कनुर, ‘सामि, नीक माटु बेस्के कग़्वते मतस्के, एग़ उनडा वसतस्के, पर्गेना लेह्का मतस्के, गेंदेङलेवा मतिन अस्के, दुकते ओसो जेलते मतस्के, बेस्के माट ऊळिसि, नीक साय्ता केवोम?’
“पया उंद मोटा दोर्कतोग़, ओना एरे वासि इतोग़, ‘महरज, निमा कळक मन्कनिन इन्जि नना पुतन. वीतवालेवा कोयवाल, तूळ्हवालेवा गुम केवाल, अद्रमतोनिन इनजोर पुतन.
“गळ्क मनेके अव बैरिस्कु एयुङ लेयास्कु, मर्म-लोतगा वासि केयलाह आताङ, ‘दादा, दादा, माट वातोम, मयेनाह्क तेल्प तेग़या!’
मीट देवुळता पोल्लोतुन सिरप केव्कने केंजवालोरिरे आयमाटु, मति अद्रमलेह्का ताकवालोरिर वने आम्ह्टु. सिरप केंजवालोरिरे बार मतेके, मीट कुदतुने नाळेह कीय्ह्निर.