4 इतस्के येसु, “आयो, मन्कल तिनदनद तिंडटेन पिसोग़ आस्तोग़, इनजोर देवुळता सास्त्रमतगा रासतद मन्ह्ता, पुनविन!” इनजोर इतोग़.
मति ओग़ इतोग़, “आयो, मन्कल सिरपि तिनदनद तिंडटे पिसोग़ आस्तोग़, मति देवुळता तोडटाहि पेसनद, उंद-उंद पोल्लोतुन केंजतेकेन पिसनोग़, इद्रम देवुळता सास्त्रम मन्ह्ता,” इतोग़.
सीपय्कु तमा तलातुन राका कीयलाहि कचता टोपि मुचिह्तोर, अद्रमलेह्काने देवुळि मीक गेल्सिह कीयनद पोल्लोतुन बेस-नेह्ना पोस मन्ह्टु. (देयह्कना मुक्याल मीवा अडम वास्ता अस्के, सीपय्क तमाङ तल्वर्क पोयतपु,) देवुळता पोल्लोतुन मीट वळ्ह्काटु, अद पोल्लो देवुळता जीवा मीक ईतद तल्वर आंदु.
अदिह्के बाताङ तिनदकोम, उनडकोम, केग़यकोम, इविना लोप्पा मीट आलिह कीसोर मनमाटु.
इतस्के येसु तान इतोग़, “आयो, देवुळतुने मोळ्कना, तानाये माळना कीयना, इनजोर देवुळता सास्त्रमतगा रासतद मन्ह्ता,” इतोग़.
पया येसु तनाङ कग़यवालोरिन इतोग़, “नना उंद मल्का मीकु कोताङ पोयवा, जोर्का पोयवा, एल्पुस्क पोयवा, लोहच मतन. अस्के मीकु बातालाय कमि अर्स मताया?” इनजोर ताल्ह्कतोग़. अस्के ओरु, “आयो गूरु! माक बाताले कमि अरवो,” इतोर.
कग़्व वसतस्के देयह्कना मुक्याल ओनगा वासि, “देवुळता मग़नन इनजोर इह्निन इतेके, इद बंडातुन आरि मारियिह कीम,” इता.