29 बाराह्क इतेके इद्रमताङ तिपलताङ दियाङ वायना मन्ह्ताङ, अव दियाने ‘वंजो मनदनद आंचाळ देय्वाता, बेस्केने नेलाङ हव्कवद आंचाळ देय्वाता, बेस्केन पाल ऊहवद आंचाळ देय्वाता,’ इनजोर लोकुर इनदनुर.
अव दियाने नेलाङ हव्कतव आस्किह्क ओसो पाल ऊहतनव तलिस्किह्क, बेचोटा गोसा आयग़ा!
येसु इव पोल्लोङ वेहतस्के, मुडग्डाहि उंद आंचाळ जोरते केयिस इद्रम इता इतेके, “नीक पुटिह कीसि, पाल ऊहतद आंचाळ बेरा देय्वाता आंदु,” इता.
अस्के येसु अव आस्कनके मिळ्न्दिसि, “ए येरुसलेमताङ आस्कनिर! नयेनाह्क अळमाटु, मति मियेनाह्क ओसो मीवाङ पिलाङ-पेकोरेनाह्क अळ्म्ह्टु.