23 अव दियाने नेलाङ हव्कतव आस्किह्क, ओसो पाल ऊहतनव तलिस्किह्क, बेचोटा गोसा आयग़ा. इद देसेमतोर लोकुर पका तिपल आयनुर. देवुळता ओङ ओरा पोग़ोन अरयग़ा.
बाराह्क इतेके इद्रमताङ तिपलताङ दियाङ वायना मन्ह्ताङ, अव दियाने ‘वंजो मनदनद आंचाळ देय्वाता, बेस्केने नेलाङ हव्कवद आंचाळ देय्वाता, बेस्केन पाल ऊहवद आंचाळ देय्वाता,’ इनजोर लोकुर इनदनुर.
अव दियाने नेलाङ हव्कतव आस्किह्क, ओसो पाल ऊहतनव तलिस्किह्क, बेचोटा गोसा आयग़ा!
अव दियाने नेलाङ हव्कतव आस्किह्क ओसो पाल ऊहतनव तलिस्किह्क, बेचोटा गोसा आयग़ा!
बाराह्क इतेके देवुळि इद दुनियातुन नेयम कीयनद वेला एवता. अद मुने तनाये लोकुरा नेयम कीयग़ा. देवुळि माक वने नेयम कीयग़ा इतेके, देवुळता बेसता कबुर केंजवोरा बेचोन गोसा आयग़ा!
एय साव्कर मन्कलोरिर! मीवा पोग़ोन पका सिक्सा वायना मन्ह्ता, अदिनेनाह्क केयसोर अळ्म्ह्टु!
बेद्रम इतेके, यहुदि आयवोर पिसनासाटि, ओरिह्क देवुळता पोल्लो वेहतकोम इह्नोम, मति यहुदिर माक वेहतलाह एवोर. इद्रम कीसि ओरा पापम वीळसोर दास्ता, इंजेक देवुळि ओङ आता. अद ओरिह्क सिक्सा ईयग़ाये.
ओसो बेसताङ कबस्क कीयनदिन, आपुना मादुन ओर्विह्क-ओर्वोग़ तूसनदिन, विळ्समाट. इव वने देवुळतेनाह्क मोक ईयना लेह्कान मन्ह्ताङ. इविस्कने अद गिर्दा आस्ता.
मीवा कोटुलतोर इद सहरतुन सर्ने कीस, मीक तिपल कीयनुर, अस्के मीक मकलाहि जागा वने दोर्को आयग़ा, इद्रमता वेला वायग़ा.
मति इंजेके इगा वेग़ राजेम कीयना आयो इनजोर, बोर नाक विरुद कीतोर, ओरिन नावा मुनेह तचि हव्काट,’ इनजोर माल्काल इतोग़,” इनजोर वेहचि, येसु पीटोतुन मारिह कीतोग़.
अद बंडातगा बोग़ अरयनोग़, ओग़ ईंदेग़-पोदोग़ आयनोग़, मति अद बार बोनगा अरता इतेके, ओग़ गुंडा-गुंडा आयनोग़,” इन्जि येसु इतोग़.
अस्के ओर पेदल्क येसुन इतोर, “अद्रमतोर लाग्वोरिन ओग़ देबाङ-गूटेङ कीसोर-कीसोरे हव्कनोग़, अह कीसि बराबर पंटातुह्क पंटाता ओना तूस एवालोरिह्कु, ओग़ अद वाळुमतुन कूलते ईयनोग़,” इतोर.
“पिलाङ-पेकोर नीकु बार इन्ह्तोर, तेन निमा केंजतिना?” इन्जि वेर येसुन कट्ला कीतोर. पया येसु इतोग़, “इंगो रा, ओर सेतेमे इन्ह्तोर! मति मीटु बेस्काय सास्त्रमते इद्रम अर्विसि ऊळतिरा: निमा उड्लोर पेकोराङ, बाला पेकोराङ तोडिनाहि, नीक जोहर कीयनव पाटाङ पेसनाह कीतिन”?
इंजेटा तिपलतुन ऊळिसि, कोय्तोग़ ओसो आंचाळि तमा बेद्रम मन्ह्तोर, अद्रमलेह्काने मतेके ओप्पालि इनजोर, नावा विचर मन्ह्ता.