31 अदिनेनाह्क अद दिया बोग़ाय लोता पोग़ोन मतेके, लोतगा मनदनद सामनतुन ततलाह, इळ्न रेगनद आयो. अद्रमे बोग़ाय मन्कल पोलमते मतेक वने, ओग़ मल्स वायनद आयो.
अस्के यहुदा पटटे मनवालोर लोकुर पिसकोम इन्जि, मेटानके मकलाह वितिर. सहरता लोप्पा मनवालोर लोकुर, पलते पेसिस वितिर. ओसो नाह्कनेके मनवालोर लोकुर, सहरता लोप्पा ओळियमाकिर.
मन्कल पूरा दुनियातुन गेल्सतोग़ तेला मति, तना कुदता जीवातुन पिववद किसबटटगा लेसिह कीतोग़ इतेके, ओन्क बाताल पाय्दा आयग़ा? नीवा जीवा लेसता इतेके, ताना बद्लातुह्क बातय ईया पग़विन!
“अदिह्के नना मीक वेहतह्नन इतेके, पिसमुळतेनाह्क माट बाताङ तिनदकोम, उनडकोम, ओसो मीवा मेंदुलतेनाह्कु माट बाताङ केग़यकोम इनजोरे, मीट आलिह कीसोर मनमाटु. मीवा जीवा सिरप तिनदलाहे, मेंदुल सिरप गेंदेङ केग़यलाहे मन्ह्ताया?