56 सोङ केवालोरिर! बूमतगा ओसो मोयुलतगा दिसनविन ऊळिसि, इद्रम इद्रम आस्ता इनजोर पुह्निर. इंजेके देवुळि इद तूकने बाताल कीयलाह आता, इदिना लोप्पा बह पुनदा पग़विर?
ओसो नग़्कम कार्यल मोयुलताङ कोकिन ऊळिसि मीट इह्निर, ‘नेंड गंगा पोयता, दूंद-मुर्गम आयग़ा.’ मीटु पोग़ोटा मोयुलतुन गंता कीस पुह्निर, मति इद कालमते देवुळ बाताल कीस्ता, ताना अर्तम मीट पुनदा पग़विर!
अस्के येसु देवुळतुन जोहर कीस इतोग़, “ए बाबा! इळ्ता, पोग़ोटा बूमता सामिनिन! नना नीक जोहर कीय्ह्नन, बाराह्क इतेके निमा इव सेतेम पोल्लोनु, बुदतोरोम, पका तेळियतोरोम इनवालोरिह्क तोहवालेवा, उड्लोरोम, बुदलेवोरोम इनवालोरिह्क तोहतिन.
पया देवुळ वेहतद कगो एवतस्के, अदु तना मग़िन इद बूमते लोहता. ओग़ आंचाना पोटाताहि पुटटोग़,मोसानाङ अडोङ नोमवालोर यहुदि जाततोरगा पुट वातोग़.
मन्कनेनाहि माकु मान-पान दोर्कना इन्जि, सोङ केवालोर पार्तनाताङ लोह्कने ओसो अग़िनगा सबेटोरिह्क दिसनाह, इद्रमता दर्मम कीस्तोर. इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, ओरिह्क तमा इनम (सिरप लोकुराय मान) पूरा दोर्कतपे मन्ह्ता. मति मीट ओरा लेह्का सबेटोरिह्क दिसना इन्जि, डोल पासोरे दर्मम केमाटु.