31 देवुळि मीवा नडुमि राजेम कीयनदिन पर्ह्काटु. अह पर्ह्कतिर इतेके, मीक बाताङ गावले मन्ह्ताङ, अव कतमे देवुळि मीक ईयग़ा.
देवुळि मीवा नडुमि राजेम कीयना इतेके, ताना सेतेमतुन मीट सबेटविह्क मुने, इदे मोदुल पोल्लो इन्जि पर्ह्काटु. अह पर्ह्कतिर इतेके, मीक बाताङ गावले मन्ह्ताङ, अव कतमे देवुळि मीक ईयग़ा.
देवुळि कुदि इद्रम इता: “नना नीक बेस्केन विळ्सोन; नीक बेस्केन अय केवा मनोन,” इनजोर इता. अदिनेनाह्क मीट कोताना लालुसते मनमाट. मियगा बाताल मन्ह्ता, तानवटेन गिर्दाते मन्ह्टु.
मेंदुलतुन बेस तासतेके, माक उचुने पाय्दा आस्ता, मति देवुळतुह्क विचर वानाह पिसतेके, सबे रीतिने पाय्दा आस्ता. बह इतेक, अद्रम मतेके इंजेके वने, पया वने, देवुळता पिसमुळ दोर्किह कीय्ह्नल इनजोर, बेस-नेह्ना पुन्ज मह्नल.
अवयनद तिंडटा पेग़्के अनमाट, मति अमेसाता पिसमुळ ईयनद, बेस्केन अववदु तिंडटुन पर्ह्काटु. इद्रमता तिंडि माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना मीक ईकन. बाराह्क इतेके अदिन ईयनद अदिकर नावा देवुळबाबाल नाक ईतोग़,” इनजोर इतोग़.
इचानाह वेहचोर वातन, अव सबे पोल्लोन ऊळिसि, इंजेके उंदिय पोल्लो पेसिह्ता: देवुळि मावा तोळ मतेके, मावा विरुदतोर बेच्वुर मतेकाय, माक बाताले आयो!
मति इद उंदिय पोल्लो गर्जता मन्ह्ता, इतेके मरियाल तनेनाह्क बेसता तूसतुन आचता. अदिनेनाह्क तानग्डाहि अद तूसतुन बोग़े ऊन्द पग़वोग़,” इनजोर येसु इतोग़.
देवुळतुन पुनवोर इसि, इव कतमे दोर्किह कीयलाह वितापूंडा आस्तोर. मति इव सबेटव मीक गावले मन्ह्ताङ, तेन मीवा देवुळदीपतोग़ बाबाल पुन्जिये मन्ह्तोग़.