20 इद्रम विचर कीनेके, देवुळि ओनु, ‘ए! बुदलेवोनिन! नेंडे नग़्का नीवा जीवातुन नना ओतेके, निमा इचोन जमा कीस तासतद, सबे मालसोम बोन्क आयग़ा?’ इनजोर इता.
बह इतेके, माट बूमतगा पुटटस्के बाताले पोस वावल, अद्रमे हातस्के बाताले पोस दाया पग़वल.
मति नाळता दियाते मीक बह आयग़ा, इदिन वने मीट पुनविर! मीवा पिसमुळ इतेके, गळ्के दिसिसि पया मायनद मूळमलेह्काडा आंदु.
इंजेके सुकम मन्ह्ता, रेय इले इनजोर मन्कलोर इनदह्पा, दोम्ह्क्ने ओरा पोग़ोन बेरा गोसा वायग़ा. पोटात मनदनद आंचाह्क दोम्ह्क्ने नोयनद सुरु आस्ता, अद्रमलेह्काने आयग़ा. मन्कलोर बेगाने मकिस पिस पग़वोर.
बुदलेवोरिर! बह पलता मेंदुदुन पंडटद देवुळि, लोप्पाडा जीवातुन वने पंडोया?
इद दुनियातोर मता मन्कलोरिन इद्रम उकुम ईम: ओर पोग़यसोर तिरियमाकिर. कोताङ नेंड मन्ह्ताङ, नाळि मनोङ. अदिनेनाह्क कोताना पोग़ोन आसा तासमाकिर, मति देवुळता पोग़ोन आसा तासिर. माट सुकमते मनदलाहि, अदे माक सबे मादुन आलिस पिसनाह ईस्ता.