17 पया येसु लोहतोर मूंड वीसाङ बारा (72) मन्कलोर पका गिर्दाते मल्स वातोर. वासि येसुन इद्रम इतोर, “सामि, (माट नीवा पेदिरते देयह्किन वने पूंडटोम,) अव देयह्क मावा पोल्लोतुन केंजताङ वने,” इतोर.
दीरा पोस मन्ह्टु, माक सुकम ईयनद देवुळि, चट्पिटे देयह्कना मुक्याना लावतुन बूळे कीस, तान मीवा काल इळ्न वाटग़ा. मावा येसुसामि किर्स्तुना देय्वा मियगा मनि,आमेन.
नावा पोल्लोतुन विस्वस केवालोर मन्कलोरा कयदे, देवुळता लावताङ इव सीनाङ आयनुङ: नावा पेदिरते देयह्किन पेसिह कीयनुर, तमा पुनवव बासाङ वळ्ह्कनुर.
उंद दिया येसु तनाङ बारा बळयिरिन केयिसि, मन्कलोरग्डाहि सबे देयह्किन पेसिह कीयलाहि, ओसो रोगमतोरिन सव्रे कीयलाहि, ओरिह्क लावु ओसो अदिकर ईतोग़.
पया येसुसामि मूंड वीसाङ बारा (72) तनाङ कग़यवालोरिन आचतोग़, आचिसि तन्क दायना मतव सबे नाह्कने, ओरिन इर्वुर-इर्वुरिन कीसि, मुनेह लोहतोग़.
अद नाटेनाङ बेमरतोरिन सव्रे कीम्ह्टु, ओसो देवुळि मन्कलोरगा राजेम कीयनद कगो मियगा एवयलाह आता इनजोर वेहाटु.
येसुनाङ कीताङ कबस्क पूरा सुरिया पटमेंड आबुर आताङ. अस्के सबे रीतिनाङ रोगह्कने ऊटेम आस मतोरु, कुर्मुटटप आतोरु, पटापुटा नोयनद दुकतोरु ओसो देयह्क पोयतोरु, कुळ्न्दिल रोगह्कनोरु, कय्क-काल्क वाग़तोरु, इद्रम सबे रोगह्कनोरिन येसुनके ततोर. ततस्के येसु सबेटोरिन सव्रे कीसीतोग़.
मति देयह्क मीवा पोल्लोतुन केंजिह्ताङ इनजोर, इचोन गिर्दा आयमाटु! मति मीवाङ पेदिर्किन, देवुळ तना पिसमुळता पुस्तकते रासिस तासता, तानेनाह्के पका गिर्दा आम्ह्टु,” इनजोर इतोग़.
विस्वसिरा मुलु किर्स्तुह्क वरेम आस मनदना लेह्कान, मुतेस्क वने सबे पोल्लोने तमाङ मुजोरिह्क वरेम आस मनदना.