5 नना इद दुनियाते मनाह्जोम, इद दुनियाता वेह्चतन आंदन.(इद्रमता गुडलेह्काडोरिन वेह्च ईया पग़यह्नन.)”
अस्के मंदिरते, येसु ओसो ओरिन काग़्हता बोटटोग़. “ननाने दुनियाता वेह्चतन आंदन. बोर नावा संगे वास्तोर, ओर ईकळते बेस्केन ताकोर आयनुर, मति ओरगा देवुळ ईतद जीवातेके ओसीयनद वेह्च मनदग़ा.”
नाक नमसोर मनवाल बोग़े आयि, ईकळते मनदनदायो इन्जि, नना वेह्चता लेह्का दुनियाते वातन.
देवुळि माक इद्रम उकुम ईता इतेके, ‘नना लोकुरिन बेद्रम पिसिह कीय्ह्नन इनजोर, निमा दुनियामेटोरिन वेहतकिन इन्जि, नना नीक दुस्राङ जातिनोरेनाह्क, वेह्च तोहवानिन आयकिन इनजोर निल्पिह कीतन’ इनजोर उकुम ईता,” इनजोर इतोग़.
बेव कबस्कनगा वेह्च दींचिह्ता, अव वने दींचिह्ताङ. अदिनेनाह्क इद्रम वेहतद मन्ह्ता: “ए पापमते उंजवानिन! तेदा! देवुळतग्डाहि एग़िसि, डोलतप लेह्का मनवानिन. इंजेके जीवा अर्मु! किर्स्तु तना वेह्चतुन नीवा पोग़ोन अर्हतनोग़” इनजोर वेहतद मन्ह्ता.
ओरिन ईकळताहि देवुळता वेह्चतगा वायनदु,देयमदीपता लावताहि देवुळतके वायनदु, अग़ तोहतलाह नीक लोहतह्नन. ओर नाक विस्वस कीतेके, ओरा पापमता मापि आयग़ा, अहे देवुळ आचतोर लोकुरा संगे ओरिह्क जागा दोर्कग़ा,’ इनजोर इतोग़.
अद सहरतगा वेह्च ईयलाह पोळ्दता, नेलाता गर्ज इले. बाराह्क इतेके अगा वेह्च ईयनद चिमलि इतेके, गोरेपिलाये मन्ह्ता; तानगा देवुळता बेरा वेह्च दींचिह्ता.
ईकळते उदतपु पापमते मतोरु, देवुळता बेरा वेह्च ऊळनुर. बेगा लोकुर देवुळता जीवालेवा हातप मन्ह्तोर, अगाने ताना वेह्च दींचग़ा.
अद सास्त्रम बाताल वेहतह्ता इतेके, ‘देवुळ लोहवाल पिसिह केवाल किर्स्तु तिपल आस डोलनोग़. डोलिसि ओसोवने डोलतोरग्डाहि सबेटोरिह्क मुने जीवा अर्सि, ओग़े यहुदिरिह्क, यहुदि आयवोरिह्क, बेसतल कबुरता वेह्च तोहवाल आयनोग़’ इनजोर, सास्त्रमते रासतद मन्ह्ता,” इनजोर पोलु इतोग़.
“मेटापोग़ोन उदता सहर नग़्का-पियल सबेटोरिह्क दिसिह्ता, मको, अद्रमलेह्का मीटे इद दुनियाता वेह्चलेह्का आंदिर.