49 येसु ओरिन इतोग़, “आयो, नाक देयम पोयो. मति नना नावा बाबाना कदर कीय्ह्नन; मीट इतेक नावा कदर रेहतह्निर.
ओना मोकम एग़ रेहतोर, मति ओग़ु कोदा पोसि बोनाय मोकम एग़ रेहोग़. बेचोन तिपल अर्स तेला, नाक अह कीय्ह्निर मति ऊळाट इन्जि, मुर्तिय दगाङ एवोग़. मति सेतेमते नेयम कीयनद देवुळतुन नमिसि, ताना कयदे तन्क विळ्सिसीतोग़.
बेद कबळ निमा नाक कीयलाह ईतिन, अदिन मारिह कीसि, नना इद बूमतगा नीक मान ईतन.
ओसो मग़ना लोप्पा बाबाना डीसा दिसना इन्जि, मीट बेव गोटिनु, माट नीवाङे लोकुरोम इन्जि ताल्ह्ककिर, अविन नना कीकन.
इद कबुर केंजिसि येसु इतोग़, “इद दुकि ओना जीवा तिनदलाह वावो, मति देवुळता डीसा तोहतलाह, अहे इवटे देवुळता मग़िह्कु मान दोर्कना इन्जि, अद दुक पुटटा,” इतोग़.
बोग़ नाक लोहतोग़, ओग़ नाक तोळ मन्ह्तोग़. बेव कबस्क ओन्कु गिर्दा वास्ताङ, अवे कबस्क नना अमेसा कीसोर मह्नन, अदिह्के ओग़ नाक वग़ोने विळ्सिस एवोग़,” इनजोर इतोग़.
बाबा, नीवा डीसातुन निमा तोहा!” इन्जि येसु इतोग़. अह इतस्के, पोग़ोटा बूमताहि आल्का केंज वाता, “नना नावा डीसातुन तोहतन, ओसोवने तोहतकन.”
लोकुर पया येसुन इतोर, “नीक देयम पोयता रा, (पिसानलेह्का वळ्ह्किह्निन)! नीक बोग़ हव्कलाह ऊळिह्तोग़?”
विळ्सिस ईतस्के बळयिर, येसुना पेदिरतेनाह्क माक देबाङ अरताङ इनजोर, बेस गिर्दाते पंचताहि पेसिस अतोर.
कोय्तोग़ आंचाना लेह्कान केल्किन लाट बेर्सिह कीयनद, ओन्क लजा वास्ता. मति आंचाळि तनाङ केल्किन लाट बेर्सिह कीयनद, तान्क सोबा आस्ता इनजोर, सबेटोर पुतोर. तना तलातुन मुचलाह इनजोर, देवुळि तान्क केल्क ईता.
इद मेंदुलता अचोन कदर मनो, तान्क तक्वा लाव मन्ह्ता. मति देवुळि तान ओसोवने जीवा अर्हतस्के ताना पका सोबा मनदग़ा, तान्क पकाय लाव मनदग़ा.