46 नना पापम कीतन इन्जि, मियग्डाहि बोग़ाय तोहता पग़यनोग़ा? नना सेतेम वेहतेकाय, मीट नाक बाराह्कु नमविर?
इंजेटाहि नना मीवा संगे वेल्लाङ वळ्ह्कोन आयकन, बाराह्क इतेके दुनियातुन राजेम कीयनद वायलाह आता. वास तेला, नावा पोग़ोन ताना बातय अदिकर इले.
मति ओर उंदि अट पोसि ओन ताल्ह्किंदुर, अदिह्कु ओग़ तेदिसि ओरिन इतोग़, “अले, अह इतेके मियग्डाह बोग़ पापमलेवोग़ मन्ह्तोग़, ओग़े तेन मुने बंडा उकेग़,” इन्जि ओग़ ओसो ओल्लिसि, नेदगा रासलाह आतोग़.
अस्के ओर तमतमाये इह वळ्ह्किंदुर, “माट देवुळ ईता इतेके, वेग़ इनदनोग़, ‘अह इतेके मीट योहनिन बाराह्क नमविर?’ इनदनोग़.
योहनिह्क लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहतलाह, बोग़ अदिकर ईतोग़? देवुळ ईताया, बारा मन्कलोर ईतोरा?” इन्जि ताल्ह्कतोग़. अस्के ओर तमतमाय इह वळ्ह्किंदुर, “माट देवुळ ईता इनदकल अस्के, वेग़ इनदनोग़, ‘अह इतेक मीट बाराह्क योहनिन नमविर?’ इनदनोग़.
ओग़ु बातय कसुर केवोग़, ओना तोडटाहि बेस्केने नाळेह कीयनद पोल्लो पेसो.
येसु पवित्र मनवाल, बाताले कसुरलेवोग़, पापमता डागिल आयवोग़, पापि मन्कलोरग्डाहि एग़िस मन्जि, इंजेके पोग़ोन देवुळदीपतगा, सबेट्क बेरा कदरता जागाते उदवाल. इद्रमतोग़ पेर्माल मयेनाह्क बेस ओप्पिह्तोग़.
किर्स्तु पापमलेवा मतोग़. मतेक तेला माट ओना संगे जोळेम आसि, देवुळता मुनेह सेतेमतोर आयना इनजोर, देवुळि मावा पापमतुन ओना पोग़ोन वाटिसि, मावा बद्लाते ओन्क सिक्सा ईता.
अस्के पिलाति ओन इतोग़, “अह इतेक निमा राजानिना?” येसु ओन इतोग़, “निमा इह्निन, अहे. सेतेमता लोप्पा वेहतलाहे, नना इद बूमते पुट वातन. बोर सेतेमते ताकिह्तोर, ओर नावाङ पोल्लोङ केंजिह्तोर,” इतोग़.
अद वासि दुनियातोरिह्कु तमा पापमता लोप्पा, ओराये विचरते सेतेमतोरोम इन्ह्तोर, तेना लोप्पा, ओसो ओरा चुकनद नेयमता लोप्पा पुन्पिह कीसि, ओरा तप तोहतग़ा.
बोर देवुळता लोकुर मन्ह्तोर, ओरु देवुळताङ गोटिङ केंजिह्तोर. मीट मात्रमि देवुळता लोकुरिर आयविर, अदिह्के मीट केंजविर,” इनजोर येसु इतोग़.