35 येसु पया ओरिन इतोग़, “अमेसाता पिसमुळ ईयनद तिंडि ननान आंदन. बोर नयगा वायनुर, ओरिह्क बेस्केने कग़्व वसो आयग़ा. बोर नाक नमनुर, ओरिह्क बेस्केने एग़ उनडा वसो आयग़ा.
देवुळता जीवा, ओसो गोरेपिलाता संगे जोळेम आयनद मर्मपिला, येसुन “वय!” इनजोर इन्ह्ताङ. इद पोल्लोतुन केंजवालोर वने, “वय” इनजोर इनिर. एग़ उनडा वसतोर वायिर, विचर मनवालोर मन्कलोर, जीवा ईयनद एतुन पुनेमते उनिर.
देवुळदीपताहि रेगतद तिंडि ननान आंदन इनजोर येसु इताह्कु, यहुदिर तमतमाय येसुना लोप्पा मुयोग़ आंदुर.
राजकुर्सतगा मनदनद गोरेपिला, वेरिन अग़ तोहतग़ा; ओसो देवुळता पिसमुळ ईयनद एताङ कनिर्कनगा ओसीयग़ा; अदिनेनाह्क इंजेके वेरिह्क कग़्व वसो आयग़ा, एग़ उनडा वसो आयग़ा, एद दल्गो आयग़ा, कांका पोयो आयग़ा. देवुळि तनाय वेराङ सबे तिपल्किन जेक कीसि, वेराङ सबे कंड्रिन उम्चिसीयग़ा,” इनजोर इतोग़.
बोन-बोन नाक बाबाल ईस्तोग़, ओर कतमतोर नयगा वास्तोर. ओसो बोर नयगा वायनुर, ओरिन नना बेस्केन मल्हच लोहोन आयकन.
“एय कह्टेम कीसोर बागतोरिर, (वेल्लाङे अडोङ-उतुर्कना) मोता कांजतोरिर, मीट सबेटोरिर नयके वाटु, अस्के नना मीवाङ जीवाह्कु आरम ईकन.
इंजेके तिंड-बंड मनवालोरिर! मीट देवुळता देय्वालेवोरिर, पेग़्के मीट कग़्वते मनदकिर. इंजेके कवयलाह आतोरिर! मीट देवुळता देय्वालेवोरिर, पेग़्के मीट आलिह कीस अळयकिर.
पया येसु इतोग़, “अदिह्क मीक नना वेहच मतन इसि, बाबाल देय्वा एवालेवा, बोग़े नयके वाया पग़वोग़ इनजोरे.”
तेला मति अमेसाता पिसमुळतेनाह्क, नयगा मीकु वाया वसो.
“अह इतेक दादा, नाक बेस्केन एग़ उनडा वसनायो, ओसो इगा एवनाह एतुह्क वायनायो इनजोरे, नाक अद्रमता एग़ ईमु,” इन्जि अद ओन ताल्ह्कता.