40 तेला मति अमेसाता पिसमुळतेनाह्क, नयगा मीकु वाया वसो.
देवुळता नेयमि इह मन्ह्ता. वेह्चलेह्काडोग़ देवुळदीपताहि इद बूमते वातोग़; मति मन्कलोर तमाङ कबस्क लाग्वाङ मन्ह्ताङ इनजोरे, वेह्चतुह्काय एक्वा, ईकळतेनाह्क गिर्दा आस्तोर.
ओग़ु तनाय पुटिह कीता बूमतगा वातोग़, मति तनाय लोकुर (यहुदि लोकुर) वेल्लाटोर ओनाङ केंजोर.
बोन-बोन नाक बाबाल ईस्तोग़, ओर कतमतोर नयगा वास्तोर. ओसो बोर नयगा वायनुर, ओरिन नना बेस्केन मल्हच लोहोन आयकन.
“ए येरुसलेमतोरिर, ए येरुसलेमतोरिर देवुळता कबुरतोरिन हव्कवालोरिर, मियके देवुळ लोहतोर बळयिरिनु बंडाङ उकवालोरिर! बेद्रम तलोग़ कोग़ु तनाङ पीसेन काग़ोलिह्ता, अद्रमलेह्काने मीकु नयगा गुम कीयना इन्जि, बेचोको मल्काङ नावा विचर आंदु! मति मीट नाकु अह कीयलाह एविर.
देवुळता जीवा, ओसो गोरेपिलाता संगे जोळेम आयनद मर्मपिला, येसुन “वय!” इनजोर इन्ह्ताङ. इद पोल्लोतुन केंजवालोर वने, “वय” इनजोर इनिर. एग़ उनडा वसतोर वायिर, विचर मनवालोर मन्कलोर, जीवा ईयनद एतुन पुनेमते उनिर.
(अदिह्कु माट पापम कीसोरेन दाकल इन्जि इनमाटु.) बह इतेके, पापमता कमय इतेके, हामुरिये दोर्किह्ता. मति मावा किर्स्तु येसुसामि मयेनाह्क कीतद कबळतेनाह्कु, देवुळि माक तना संगे अमेसा पिसनद दर्मम ईस्ता.
बोर देवुळता मग़िन पुन्जि नाक नमनुर, ओरिह्क अमेसाता पिसमुळ दोर्कग़ा, ओसो नना ओरिन आक्रिता दियाते मल्स जीवा अर्हतना, इद्रम नावा बाबाना विचर मन्ह्ता,” इन्जि येसु इतोग़.
अवयनद तिंडटा पेग़्के अनमाट, मति अमेसाता पिसमुळ ईयनद, बेस्केन अववदु तिंडटुन पर्ह्काटु. इद्रमता तिंडि माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना मीक ईकन. बाराह्क इतेके अदिन ईयनद अदिकर नावा देवुळबाबाल नाक ईतोग़,” इनजोर इतोग़.
मीट ओर्विनेनाह ओर्वोग़ कदर पर्ह्किह्निर, मति वग़य देवुळतेनाह दोर्कनद कदरतुन बार पर्ह्कविर इतेके, मीट बेद्रम विस्वस कीया पग़यकिर!
ओग़ु मर्म-कुळ्पतुह्क वायलाह, बोन-बोन मुने वेहच मतोग़, ओन-ओन केयिस ततलाह इन्जि, तनाङ ओर्युलतोरिन लोहतोग़. मति ओर केयता मुलु ‘माट वावोम!’ इनजोर इतोर.
पवित्र सास्त्रम पुन्जि, माकु अमेसाता पिसमुळ दोर्कग़ा इन्जि, मीटु अग्डाङे कग़यसोर मह्निर. केंजाटु, इदे सास्त्रम नावाय लोप्पा वेहतह्ता.
“मन्कलोर नाकु कदर ईतेकाय, एवेकाय, नाक पर्वा इले.
कलेर वास्तोर, सिरपि कललाह, हव्कलाह, बूळे कीयलाह, इदे विचरते ओर वास्तोर. मति नना बाराह्क वातन इतेके नावा लोकुरिह्कु लद्बदता जीवा दोर्कना इन्जि.