9 पया अद इता, “एंह-एंह, निमा यहुदि जाततोनिन आसि, नाक सामरि जातता आंचानु एग़ उनडलाह ईम इनजोर, बेद्रम ताल्ह्किह्निन?” (अद इद्रम इता, बाराह्क इतेके यहुदि लोकुर सामरितोरिन विटळ तासिंदुर).
ऊळिसि ओरिन इतोग़, “यहुदि लोकुरिह्कु, मीट दुस्राङ जातिनोरगा दायनदु, मीवा संगे गोत आयनदु, पोलो इनजोर मीट पुतिरे. मति बोग़े मन्कन विटळ इनजोर इनदना आयो इन्जि, देवुळि नाक तोहता.
अस्के यहुदिराङ पेदल्क येसुन इतोर, “निमा सामरितोनिन पर्गेनिन, नीक देयम पोयता इनजोर माट इह्नोम, अद बह जोलिया?”
ओरिन येसु इद्रम काग़्हच लोहतोग़: “मावा इस्रयेल देसेमतोर इतेके, लेसताङ गोरेनलेह्का मन्ह्तोर, अदिह्क ओरेकेन मीट अन्ह्टु; मति ओरिन विळ्सिसि, दुस्राङ जातिनोरक्के मात्रम अनमाटु, अहे सामरिया पटटाङ नाह्कने नेङमाटु.
मति मियगा देवुळता जीवाता दळ्म अरतापया, मीक लाव दोर्कग़ा. अद लावते येरुसलेम सहरतगा, पूरा यहुदा पटटगा, सामरिया पटटगा, ओसो बूम मारेंगा एवनाह, नावा पोल्लोता साक्सितोरिर मनदकिर,” इन्जि वेहतोग़.
अचोटेने ओनाङ कग़यवालोर तिंड पोसि अगा वातोर. अस्के वेग़ उंद आंचाना संगे बाराह्क वळ्ह्किह्तोग़ इनजोर, बयल आतोर (बाराह्क इतेके ओरा रिवजते गूरुर आस्कना संगे वळ्ह्कोर आस्तोर). तेला मति, “तानेनाह नीक बाताल गावले? ताना संग बाताङ वळ्ह्कतिन?” इनजोर, ओरग्डाहि बोग़े ओन ताल्ह्कोग़.
ताना पया बाताल आता इतेके, अदे अग़दुह्क ओर्वोग़ सामरि जाततोग़ वानेके, नेल अर्स मतोग़ मन्कनगा एवतोग़. एवतस्के ओन ऊळिसि, वेन्क पका जीवा नोता.
अदिनेनाह्क यापा नाटेनगा कबुर लोहचि, सिमोन पत्रु पेदिरतोग़ मन्कन नियगा केया. ओग़ु दुस्रोग़ सिमोन इनवाल तोलाना कबळ केवाना लोतगा मन्ह्तोग़, अद लोन सम्दुरकचुल मन्ह्ता,’ इनजोर इतोग़.