46 पया येसु ओसोवने गालिल पटटा काना इनदनद नाटे वातोग़. इदे नाटे कोनि, ओग़ मुने एतुनु अंगुर जोमा मारियिह कीस मतोग़. गालिलता कापेर्नाटे, सर्करता ओर्वोग़ साय्बाल मतोग़, ओना पेकाल पका दुक अर्स मतोग़.
बाराह्क इतेके ओना बारा वय्सता मयाळि बेमरते डोललाह आस मता. पया येसु ओग़ मुक्याना संगे अनेके, मुडा लोकुर पका गर्दि आसि, दोबेङ-नूकेङ कींदुर.
अद नाटेनगा ओर्वोग़ दुस्रा जाततोग़ सीपय्कना दरोगाल मतोग़. ओना साकुर केवाल ओर्वोग़ ओर्युलतोग़ मतोग़. वेग़ साय्बाल ओन पका जीवा कींदोग़. उंद दिया बाताल आता इतेके, ओग़ ओर्युलतोग़ दुक अर्सि, डोलनाह आस मतोग़.
पया ऊळाटु, अद पटटा उंद यहुदि आयवदु कनान जातता आंचाळि येसुनगा वासि केयसोर इता, “ए सामि, दाविद राजाना कूळतोनिन पिसिह केवानिन, नयगा जीवा लोपा. नावा मयानु देयम पोसि, तान पट्पट अह्चिह्ता,” इनजोर ओन कालगडेम अरता.
इव गोटिङ येसु ओरा संगे वळ्ह्कनेके, बोग़ो ओर्वोग़ साय्बाल अगा वासि, “नावा मयाळि इचोटे हाता, गूरु. मति निमा वास मात्रम तान बोयतिन इतेके, अद तेग़्कग़ा” इनजोरे, येसुनाङ काल्क मोळ्कतोग़.
अगा सिमोन पत्रु, दिदुमि इनवाल तोमाल, गालिल पटटा काना नाटेनोग़ नतन्याल, योहन, याकुबि, वेर तमोग़ इर्वुर ओसो उय्तुर इर्वुर येसुनाङ कग़यवालोर उंदिय जागा मतोर.
पया नासरेत नाटुन विळ्सिस, कापेर्नाग़ मनदलाह अतोग़. इद नाग़ु गालिल सम्दुरकचुल मता, इद एरियातुन मुनेता कालमते जाबलुन-नाप्तलि इंदुर.
अचोटेने येसु इतोग़, “‘मत एवानिन! नीके सव्रे कीस तोहा’ इनजोर लोकुर इन्ह्तोर. अद पोल्लोतुन मीट नाक इनदकिर निटमे. इतेके ‘कापेर्नाटे निमा कीतव बामिह कीयनाङ कबस्किन माट केंजतोम. अविस्किन इगा नीवाय नाटे वने कीस तोहा,’ इनजोर इनदकिर.
मर्मिङ मारतस्के येसु तना तलोग़ि, तनतमोर, ओसो तनाङ कग़यवालोरा संगे कापेर्नाग़ वातोग़, अगा ओर उचुके दियाङ रोमिस मतोर.