14 इद्रमलेह्का येसु हासि जीवा अरतोग़ अस्केडाहि, इद मुचा केपा कग़यवालोरिह्क दिसलाहि आतोग़.
पया वारममेटा पेग़्के, ओर कग़यवालोर ओसो लोनलोप्पा मनेके, तोमाल वने ओराय संगे मतोग़. अस्के तेल्पिङ केहच तालम ईसाय मति, येसु ओरा नडुम वास निच इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
अदे ऐतारमता दिया मुलतस्के, यहुदिराङ पेदल्किन रेयिसि, ओर कग़यवालोर अरातगा तेल्प केहच तालम ईसि मकिस मनदह्पा, येसु अगा वासि लोप्पा नेङतोग़. नेङिसि, ओरगा नडुम निचि, ओरिन इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
ताना पया, मुने येसुना संगे मतोर इर्वुर मन्कलोर, येरुसलेमताहि नाग़ अनजोर मतोर. अस्के येसु ओरिह्क दिसतोग़. इद मल्का येसुना रूप मिळ्न्दिस मता.
पया अक्रा बळयिर उदिसि गाटो तिनजोर मतोर, अस्के येसु ओरिह्क दिसतोग़. दिसिसि इद्रम इतोग़, “नना तेग़्कतस्के नाक ऊळतोर मन्कलोरा पोल्लोतुन बाराह्क नमविर? नमोम इनजोर बाराह्क कैंगम आतिर?” इनजोर इतोग़.
इव इचोक गोटिङ आतापया, येसु गालिल सम्दुरतगा (इतेके तिबिरिया सम्दुरतगा) कग़यवालोरिन कलियतोग़, अद इह आता.
ओग़ तिपल आस डोलिसि, ओसो जीवा अरतोग़, अस्केडाहि रेंड वीसाङ दियाङ आनाहि, ओरिह्क ऊक-ऊके नना जीवा अरतन, इंजेके जीवात मह्नन इन्जि, बेस नेह्ना तोहतोग़. ओसो देवुळि लोकुरगा तना राजेम ताकिह कीयनद पोल्लोतुन ओरा संगे वेहन्दोग़.