26 पया वारममेटा पेग़्के, ओर कग़यवालोर ओसो लोनलोप्पा मनेके, तोमाल वने ओराय संगे मतोग़. अस्के तेल्पिङ केहच तालम ईसाय मति, येसु ओरा नडुम वास निच इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
अदे ऐतारमता दिया मुलतस्के, यहुदिराङ पेदल्किन रेयिसि, ओर कग़यवालोर अरातगा तेल्प केहच तालम ईसि मकिस मनदह्पा, येसु अगा वासि लोप्पा नेङतोग़. नेङिसि, ओरगा नडुम निचि, ओरिन इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!”
ओसो उंद मल्का येसु ओरिन इतोग़, “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु! बहलेह्का बाबाल नाक इद दुनियाते लोहतोग़, अहलेह्का नना वने मीक दुनियाते लोहतह्नन.”
नना मीवा जीवातुह्क सुकम ईसि तासिह्नन. बेद्रम इद दुनिया सुकम ईस्ता, अद्रम नना एवोन. मति बेद्रम नावा जीवाते सुकम आस्ता, अद्रमे मीवा वने जीवाते सुकम आयग़ा. अदिह्कु मीवा जीवा आल्सुळते मनमाकि, मति मीटु दीरा पोस मन्ह्टु.
इव पोल्लोङ वेहच आट दियाना पया, पत्रु, योहन, याकुब, वेरिन येसु तना संगे पोसि, पार्तना कीयलाहि, उंद मेटापोग़ोन अतोग़.
आरुङ दियाङ आतापया, याकुबि, योहनि, वेर तमोग़ इर्वुर ओसो पत्रु, वेर मुवुरिन पोसि, येसु तना संगे अलग उंद बेरा मेटापोग़ोन ओतोग़.
पया अक्रा बळयिर उदिसि गाटो तिनजोर मतोर, अस्के येसु ओरिह्क दिसतोग़. दिसिसि इद्रम इतोग़, “नना तेग़्कतस्के नाक ऊळतोर मन्कलोरा पोल्लोतुन बाराह्क नमविर? नमोम इनजोर बाराह्क कैंगम आतिर?” इनजोर इतोग़.
ओर इर्वुर इव पोल्लोङ सबेटोरिन वेहनेकेन, येसु कुदि ओरा नडुम वास नितोग़. निचि “मीक सुकम दोर्कि, रेयमाटु!” इनजोर इतोग़.
कग़यवालोरग्डाहि ओर्वोग़ तोमाल इनवाल मतोग़, ओन दिदुमि (इतेके “एमोह पेकाल”) वने इंदुर. ओग़ु कग़यवालोरिन इतोग़, “दट, माट वने गूरुना ऐंगे दाकल, वेग़ हातेके, माट वने वेनाय संगे हायकल, (पिसतेके वेनाय संगे पिसकल,)” इतोग़.
इव इचोक गोटिङ आतापया, येसु गालिल सम्दुरतगा (इतेके तिबिरिया सम्दुरतगा) कग़यवालोरिन कलियतोग़, अद इह आता.
इद्रमलेह्का येसु हासि जीवा अरतोग़ अस्केडाहि, इद मुचा केपा कग़यवालोरिह्क दिसलाहि आतोग़.
ओग़ तिपल आस डोलिसि, ओसो जीवा अरतोग़, अस्केडाहि रेंड वीसाङ दियाङ आनाहि, ओरिह्क ऊक-ऊके नना जीवा अरतन, इंजेके जीवात मह्नन इन्जि, बेस नेह्ना तोहतोग़. ओसो देवुळि लोकुरगा तना राजेम ताकिह कीयनद पोल्लोतुन ओरा संगे वेहन्दोग़.