29 अस्के ओनाङ कग़यवालोर इतोर, “ऊळा, बेद्रम निमा इंजेक पिङम-पङम वळ्ह्किह्निन, पुन्पिह कीयनव पीटोङ वेहविन!
“इव गोटिङ मीकु पुन्पिह कीयनव पीटोने वेहतन. मति बाबाना लोप्पा पिङम-पङम वेहतनद वेला वासोर मन्ह्ता. अद वेला वातस्के, नना ओसो पुन्पिह कीयनव पीटोङ मीकु बेस्केन वेहोन आयकन.
इव सबे पोल्लोङ, येसु लोकुरिन पुन्पिह कीयनाङ पीटोने वेहतोग़. पुन्पिह कीयनाङ पीटोङलेवा, येसु ओरा संगे बातय वळ्ह्कोग़ आंदोग़.
इनजोरे येसु इद पोल्लोतुन, ओरिह्क बेस तेळियनाह वेहतोग़. इद्रम वेहतस्के, पत्रु येसुन बाजेते अबर ओसि, (“गूरु, निमा अद्रम विचरे केमा” इन्जि,) येसुना वेहतद पोल्लोता अडम वळ्ह्कतोग़.
इद्रमता पुन्पिह कीयनद पोल्लोतुन, येसु अगा केंजवालोरिह्क वेहतोग़. मति ताना अर्तम ओरिह्क तेळियो.