25 “इव गोटिङ मीकु पुन्पिह कीयनव पीटोने वेहतन. मति बाबाना लोप्पा पिङम-पङम वेहतनद वेला वासोर मन्ह्ता. अद वेला वातस्के, नना ओसो पुन्पिह कीयनव पीटोङ मीकु बेस्केन वेहोन आयकन.
नाक ओसो वेल्लाङे गोटिङ मीक वेहतनव मन्ह्ताङ, मति अव मीक इंजेके तेळियलाह वेल्लाय मुस्किल आयनुङ.
इद्रमता पुन्पिह कीयनद पोल्लोतुन, येसु अगा केंजवालोरिह्क वेहतोग़. मति ताना अर्तम ओरिह्क तेळियो.
पया ओसो ओरिन इतोग़, “मीट इद पीटोता अर्तम पुनवेके, इंका ओसो वेहतनव सबे पीटोना अर्तम बेद्रम पुनदकिर?
मति इद्रम कीय्ह्नोम: मकिस मकिस लजा वानाह कीयनव कबस्कनगा सीता केवोम, सत्रल बुदते ताकोम, देवुळता पोल्लोतुन एत्लम मिळ्हच वेहोम, मति देवुळता मुनेह सेतेम पोल्लोतुन पङ्ने पोकुर कीय्ह्नोम. मावाङ केंजवालोर, ओर सेतेमतोर इनजोर, मावा पोल्लोतुन नमिर इन्जि, माट इद्रम ताकिह्नोम.
ओरु मीकु तमाङ पार्तनाताङ लोह्कनगा वाया एवोर आयनुर. इचोने आयो मति, मीक हव्कवालोर सबेटोरु मीक हव्किसि, माट देवुळतुने माळिह्नोम इनजोर इनदनुर, इद्रमता वेला वायना मन्ह्ता.
मुडा लोकुरिन पुन्पिह कीयनाङ पीटोङलेवा बातय वेहोग़ आंदोग़, मति मुल लेवस्के, तना संगे मन्जि, कग़यवालोरिह्क सबे पीटोना अर्तम तेळियिह कीस वेहन्दोग़.
इनजोरे येसु इद पोल्लोतुन, ओरिह्क बेस तेळियनाह वेहतोग़. इद्रम वेहतस्के, पत्रु येसुन बाजेते अबर ओसि, (“गूरु, निमा अद्रम विचरे केमा” इन्जि,) येसुना वेहतद पोल्लोता अडम वळ्ह्कतोग़.
अस्के यहुदिर कोंटेतोर ओन सर्ने आस इतोर, “निमा मावा जीवातुन बेचानाह तेळियवाह कीस तासकिन? निमा देवुळ लोहवाल पिसिह केवानिन इतेके, माक पङ्ने वेहा!”
ऊळाट, इंजेक इद्रमता कगो वायग़ा, ओसो वातपे मन्ह्ता, अस्के मीट बिरोबटो आयकिर, बोनाङ अग़िङ ओग़ आयकिर, नाक वग़ोने विळ्सकिर. तेला मति नना वग़ोनन आयोन, बाबाल मात्रम नावा तोळ मन्ह्तोग़.