29 यहुदानगा कोताना बट्वा मंदु, अदिह्क पंडुमतेनाह्कु गावल आयनद सामन असलाहि, लोहचोर मनदनोग़ बहे, आयवेके गरिब लोकुरिह्क दर्मम ईयलाह लोहचोर मनदनोग़ इन्जि, उय्तुर विचर कींदुर.
मियगा बोर बोर मुने कलसोर वातोर, ओर इंजेके कलमाकिर. मति तमाङ कय्कने नाळेह केवालेवा, कबळ कीयिर. अस्के ओर तमा कह्टेमते कमय कीसि, गर्ज अरतोरिह्क ईया वने पग़यनुर.
“(मीट यहुदि आयवोरक्के अन्ह्टु,) मति मावोर गरिब यहुदिरिन मात्रम सीता कीम्ह्टु,” इन्जि ओर इतोर. अद्रमे कीयलाह, नाक वने गिर्दा मंदु.(इद्रम ओर मुवुर मुक्यालोर नाक करल कीतोर.)
आवना पंडुम इंजेके एरे एव्स मता. मुल्पेडा जावा उनडलाह, येसुनाङ कग़यवालोर ओना संगे ऐंगे उदिस मतोर. नना इद दुनियातुन विळ्सिसि, पोग़ोटोग़ बाबानेके दायनद कगो एवता इनजोर, येसु पुतोग़. इद दुनियाते मतोर तना लोकुरिन ओग़ जीवा कींदोग़, अहे हानाह्जोम ओग़ ओरिन जीवा कीसोर मतोग़.
ओन अद्रम कीम इनजोर येसु बाराह्क वेहतोग़, अद पोल्लो कग़यवालोरग्डाहि बोन्के तेळियो.