46 नाक नमसोर मनवाल बोग़े आयि, ईकळते मनदनदायो इन्जि, नना वेह्चता लेह्का दुनियाते वातन.
अस्के मंदिरते, येसु ओसो ओरिन काग़्हता बोटटोग़. “ननाने दुनियाता वेह्चतन आंदन. बोर नावा संगे वास्तोर, ओर ईकळते बेस्केन ताकोर आयनुर, मति ओरगा देवुळ ईतद जीवातेके ओसीयनद वेह्च मनदग़ा.”
नना इद दुनियाते मनाह्जोम, इद दुनियाता वेह्चतन आंदन.(इद्रमता गुडलेह्काडोरिन वेह्च ईया पग़यह्नन.)”
ओरिन ईकळताहि देवुळता वेह्चतगा वायनदु,देयमदीपता लावताहि देवुळतके वायनदु, अग़ तोहतलाह नीक लोहतह्नन. ओर नाक विस्वस कीतेके, ओरा पापमता मापि आयग़ा, अहे देवुळ आचतोर लोकुरा संगे ओरिह्क जागा दोर्कग़ा,’ इनजोर इतोग़.
देवुळता नेयमि इह मन्ह्ता. वेह्चलेह्काडोग़ देवुळदीपताहि इद बूमते वातोग़; मति मन्कलोर तमाङ कबस्क लाग्वाङ मन्ह्ताङ इनजोरे, वेह्चतुह्काय एक्वा, ईकळतेनाह्क गिर्दा आस्तोर.
बोन सेतेमता वेह्च इन्ह्तोर, ओग़े सबेटोरिह्क वेह्च एवाल, ओग़ इद दुनियाते वावाल मतोग़.
ईकळते उदतपु पापमते मतोरु, देवुळता बेरा वेह्च ऊळनुर. बेगा लोकुर देवुळता जीवालेवा हातप मन्ह्तोर, अगाने ताना वेह्च दींचग़ा.
बेव कबस्कनगा वेह्च दींचिह्ता, अव वने दींचिह्ताङ. अदिनेनाह्क इद्रम वेहतद मन्ह्ता: “ए पापमते उंजवानिन! तेदा! देवुळतग्डाहि एग़िसि, डोलतप लेह्का मनवानिन. इंजेके जीवा अर्मु! किर्स्तु तना वेह्चतुन नीवा पोग़ोन अर्हतनोग़” इनजोर वेहतद मन्ह्ता.
“नना लोकुरा पापम तोहतलाहि इद बूमते वातन. बोर लोकुर माट गुडिरा लेह्का ईकळते ताकिह्नोम इनजोर पुन्ह्तोर, ओरिह्क देवुळता वेह्च दिसग़ा, इदिनेनाह्क इद बूमते वातन. ओसो बोर तोवयह्नोम इन्ह्तोर, ओर निटमे तमा बुदते गुडिर इन्जि नना तोहतकन,” इन्जि येसु इतोग़.