19 अदिनेनाह्क परुसिर तमतमाय इतोर, “ऊळाटु, मावा ताको रो, माट आरेम आतल गोतो. कतमतोर ओनाय पयाह दायलाह आतोर!” इतोर.
मति ओरिह्क वेर दोर्कोर, दोर्कवाह्कु यासोनिन ओसो उय्तुर विस्वसिरिन, सहरतोर मुक्यालोरा मुनेह ईळ्ससोर ततोर. तचि, “वेरु दुनियामेटोरिन लेसिह केवालोर आंदुर, मावा सहरते वने वातोर.
मावा पापमता मापि आयना इन्जि, मावा सिक्सातुन तना पोग़ोन एचि, डोलिस मतोग़. सिरप मावाय आयो, मति पूरा दुनियामेटोरा पापमतेनाह्क डोलिस मतोग़.
ए बाबा, बेद्रम निमा, नना, ऐंगे जोळेम आस मह्नल, अहे ओर सबेटोर उंद आसि मयगा जोळेम आस मनिर. अस्के निमा नाक लोहतिन इनजोरे, दुनियातोर पुनदनुर.
ओर कग़यवालोर योहननगा वासि इतोर, “गूरु, योर्दन बेरेटा अबरि नीवा संग मतोग़ु, ओग़े देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल इन्जि निमा साक्सि वेहतिन, ओग़ मन्कल इंजेके लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहतह्तोग़. सबेटोर (मयके वावा), ओनक्केन दायलाह आतोर,” इन्जि इतोर.
अस्के मंदिरते मनवालोर पेर्मालोर ओसो सास्त्रमगूरुर, वेर येसु कीताङ बेराङ कबस्किन ऊळिसि. ओसो मंदिरतगा पिलाङ-पेकोर “दाविदना कुट्मळतोग़ पिसिह केवाह्क जोहर आयि!” इन्जि केयसोर इंदुर, इदिन वने वेर ऊळतोर. ऊळिसि, वेर ओङ आतोर.
येसु इद सीना तोहतोग़ इन्जि, तेना साक्सि केंजताह्कु, लोकुर ओन कलियलाह वातोर.
पंडुमते मोळ्कलाह वातोर लोकुरग्डाह उय्तुर युनानि जाततोर वने मतोर.