32 येसु रोमिस मतोग़ अद जागाते मरियाल एवतस्के, ओन ऊळिसि ओनाङ काल्क अरता, अर्सि इता, “सामि, निमा इगा मन्ज मतेके, नावा तमोग़ हायोग़ आवेग़.”
मार्तालि येसुन कलियतस्के, ओन इता, “सामि, निमा इगा मन्ज मतेके, नावा तमोग़ डोलोग़ आवेग़.
ओसो ओग़ येसुनाङ काल्क अर्सि, ओन जोहर कीतोग़. ओग़ मन्कल सामरि जाततोग़ु, (इतेके उड्ला जाततोग़) मतोग़.
अचो वेल्लाङ मीन्क पोयतदिन ऊळिसि, सिमोन पत्रु ओसो ओना तोळतोर पका बामतोर. बामिसि सिमोन येसुनाङ काल्क अर्सि, “सामि, नना पापि मन्कनन आंदन, नीवा एरे मनदलाह नना ओप्पोन!” इनजोर इतोग़.
अचोटेने ओर्वोग़ यारोस पेदिरतोग़ पेदामन्कल येसुनगा वातोग़. ओग़ अग्डा यहुदिरा पार्तना कीयनद लोता मुक्याल मतोग़. ओग़ येसुनाङ काल्क अर्सि, “नावा लोन दय” इनजोर अर्जि कीतोग़.
नना योहननन इव पूरा पोल्लोन केंजतन, ऊळतन. नना इविन केंजिसि, ऊळिसि, नाक इव पूरा पोल्लोन तोहतद देवतुलतुन दंडुम अरयलाह, तानाङ काल्क अरतन.
इतस्के नालुङ आस जीवात मनदनव दिंचिङ, “इंगो आमेन” इनजोर इताङ. अहे ओसो पेदल्कु दंडुम अर्सि मोळ्कतोर.
गोरेपिला अद तोला सीटटुन एतस्के, नालुङ जीवात मनदनव दिंचिङ ओसो वीसा नालवुर पेदल्कु, ताना मुनेह अर्सि मोळ्कतोर. ओर ओर्वोग़-ओर्वोग़, तमाङ कय्कने उंद जेतुरि, ओसो दूपम उर्न्जनद बंगरता कस्ला पोस मतोर. अद कस्लामेंड दूपम मता. अद दूपम इतेके देवुळता मन्कलोरा पार्तना आंदु.
अग्डोर उय्तुर इसि इंदुर, “वेग़ पुटगुडिन वने तोवनाह कीतोग़. इतेके लाजरिन हायना-हामुरताहि बह पिसिह कीया पग़वोग़ा?”
वेग़ साय्बाल येसुन इतोग़, “ए दादा, नावा पेकाल डोलनामुनेन दय!”
(येसुसामिनाङ काल्किनु अतर्नेयदे ऊसता, तनाङ केल्कने ओनाङ काल्किन उम्चता, अद इदे मरियालि.)