38 येसु पेग़्के मिळ्न्दिस ऊळतोग़ अस्के, वेर इर्वुर ओना पयाह पयाह वासोर मतोर. “मीकु बाताल गावले?” इन्जि येसु वेरिन ताल्ह्कतोग़. “गूरु, नीवा मनदनद जागा बेगाडु?” इन्जि वेर इतोर.
पया येसु ओसो ओरिन ताल्ह्कतोग़, “मीट बोन पर्ह्किह्निर?” ताल्ह्कतस्के “नासरेततोग़ येसुन पर्ह्किह्नोम,” इन्जि ओर इतोर.
ओग़ उंद दिया नग़्का येसुन कलियलाह वातोग़, वासि, “गूरु, इव निमा कीयनव सीनाङ, देवुळता तोळलेवा बोग़े कीया पग़वोग़. अदिह्के निमा देवुळताहे वातोनिन गूरुनिन इन्जि, माक एर्का आता,” इनजोर ओग़ येसुन इतोग़.
इद केंजिसि, (देवुळिये तोहताह्कु येसु नाक ऊळतोग़ इन्जि) नतन्याल येसुन इतोग़, “ए गूरु, निमा देवुळता मग़निन, इस्रयेल देसेमतुन पिसिह केवाल राजानिन आंदिन!” इतोग़.
नाक बाताल आयनद मन्ह्ता इन्जि, येसु कतम पुन्जिये मतोग़. पया ओग़ ओरा मुनेह वासि, “मीट बोन पर्ह्किह्निर?” इनजोर ओरिन ताल्ह्कतोग़.
पया येसु अबर दडटगा कलियतस्के, “इचोन चट्पिट बह वातिन, गूरु?” इनजोर लोकुर ताल्ह्कतोर.
ओर कग़यवालोर योहननगा वासि इतोर, “गूरु, योर्दन बेरेटा अबरि नीवा संग मतोग़ु, ओग़े देवुळ लोहतोग़ पिसिह केवाल इन्जि निमा साक्सि वेहतिन, ओग़ मन्कल इंजेके लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहतह्तोग़. सबेटोर (मयके वावा), ओनक्केन दायलाह आतोर,” इन्जि इतोर.
अदिनेनाह्के मीट नाक केय लोहतिर अस्के, पेग़्के-मुनेह बाताले विचर केवालेवा नना वातन. मति बाराह्क केयतिरो, अले वेहाट?” इनजोर पत्रु ताल्ह्कतोग़.
ओरु गालिल पटटा बेत्सेदा नाटेनोग़ पिलिप, वेनगा वासि इतोर, “दादा, येसुन माट कलियलाह वातोम,” इतोर.
येसु अद मरातगा एवतोग़, अस्के पोग़ोन ऊळिस ओन इद्रम इतोग़, “अले जकय! चट्पिट इळ्न रेगा! नाक नेंड नीवा लोन रोमना मन्ह्ता,” इतोग़.
अस्के पत्रु इळ्न रेगिसि ओरगा अतोग़, अन्जि (ओरिन जोहर कीसि), “मीट बोग़ पत्रुन पर्ह्कलाह आतिर, ओग़ ननाय आंदन. अले वेहाट, बाताल कबळतुह्क वातिर?” इनजोर इतोग़.
पया येसुसामि पत्रुनेके मिळ्न्दिस ऊळतोग़. अस्के कोनि “नेंडे नग़्का तलाकोग़ कूसनामुने, निमा मूंड मल्काङ येसुन पुनोन, इद्रम इनदकिन,” इनजोर येसुसामि मुने वेहच मतद पोल्लोतुन पत्रु सीता कीतोग़.
कीसि ओग़ पेकाल अग्डाहि तपेनके दायलाह पेसतोग़. पया लोता एरे एवनेके, तपे ओन ऊळतोग़. ओन ऊळिसि, तपेह्क पका मान वसता. पया तपे वितिस, ओन गळ्म ओग़्ङिस लोंडटोग़.
पया लोकुर गोह्डमेंड येसुना पयाह पयाह अनजोर मतोर. अस्के येसु ओरेके मिळ्न्दिस, ओरिन इतोग़,
तान्क उंदि मरिया पेदिरता एलाळ मता. अद येसुनाङ काल्कना एरे नेल उदिसि, ओग़ वेहतनाङ पोल्लोन बेस-नेह्ना केंजसोर मता.
येसु अग्डाहि दायह्पा, देयह्क पेसिस विततोग़ मन्कल, “नाक नीवा संगे वायलाह ईम, गूरु!” इनजोर अर्जि कीतोग़. मति येसु ओन इद्रम इनजोर मल्हच लोहतोग़ इतेके,
योहन इद्रम इताह्कु, वेर इर्वुर कग़यवालोर केंजिसि, येसुना पयाह अतोर.
अस्के येसु वेरिन इतोग़, “नावा संग दट.” वेर पया वासि, ओना मनदनद जागातुन ऊळतोर. मुल्पेडा वेलाते नालुङ एगिस मताह्कु, वेर अगाने येसुना संगे निद्र कीतोर.
अद आंचाळि नाटे अन्ज मतस्के, कग़यवालोर येसुनु “अले गूरु, इव नीक तिनदलाह ततोम, तिन,” इन्जि इतोर.