20 पेकोरिर! सबे पोल्लोने मीवाङ तलिस्क-तपेराङ पोल्लोङ केंजाट! पेकोर अद्रम मनदनदे, देवुळतुह्क विचर वास्ता.
नीवा तलोग़-तपेह्क मान ईम,निमा कुदतुन जीवा कीतपु, दुस्रोरिन वने जीवा कीम.” इद्रम येसु ओन वेहतोग़.
ओर्युलतोरिन इद्रम काग़्हा: ओर तमा माल्कालोरा पोल्लोते वरेम आस मनिर, ओरिह्क गिर्दा वायना लेह्का कबळ कीयिर, ओरिन पोल्लो मल्हमाकिर.
विस्वसिरा मुलु किर्स्तुह्क वरेम आस मनदना लेह्कान, मुतेस्क वने सबे पोल्लोने तमाङ मुजोरिह्क वरेम आस मनदना.
इपप्रुदितुना कयदे मीट लोहतिर, अव नाक दोर्कताह्कु, इंजेके नयगा सबे मन्ह्ता, आलिसि पिसनाह वने मन्ह्ता. मीट ईतद दान, देवुळतुह्क विचर वायनद, बेस गम-गम एग़्स्कतद मोकलेह्का आता.
ओर्युलतोरिर! इद बूमतगा मनवालोर मीवाङ माल्कालोराङ सबे पोल्लोन केंजाट. सिरप ओर ऊळिह्पान, ओरिन गिर्दा कीयलाह कबळ केमाटु, मति देवुळतुन रेयिसि, मीवा जीवाताहि कबळ कीम्ह्टु.