56 “ओद ऊळाट! पोग़ोन देवुळदीप पङ्ने आतदिन, ओसो मान्वना नडुम पुटटोग़ु, देवुळता तिनळ बाजे नितदिन नना ऊळलाह आतन!” इनजोर इतोग़.
पया देवुळदीप पङ्ने आस मतद ऊळतन. अगा उंद पांड्रि कोडा मता. ताना पोग़ोन ओर्वोग़ उदिस मतोग़. ओना पेदिर बर्वस लायकतोग़, सेतेमतोग़. ओग़ सेतेमते नेयम कीसि, लळय कीस्तोग़.
इतस्के अचोटेने देवुळदीपतगा मनदनद मंदिरता अग़ि पङ्ने आता. आतस्के, अगा देवुळि मन्कलोरिह्क करल कीस मतद पोल्लोतुन, तासिस मतद संदुकतुन नना ऊळतन. अस्के पका मिळ्स्कता, नेकता, गुळ्न्जता, बूम गल्जता, ओसो पकाय आदुर्क अरताङ.
पोग़ोटा बूमि पग़्क विरियिस, अग्डाहि बेरा गेंदेता लेह्का, तानाङ नालुङ कोङिन बातालो पोस नेल रेहतलाह आता.
येसु एतगा मुळ्न्दिसि चट्ने पोग़ोन तेदतस्के ऊळाट, पोग़ोटा बूमि पङ्ने आसि,देवुळता जीवा परेवा पिटेलेह्का तनगा वास दळ्म अरतदिन, येसु ऊळतोग़!
इव पोल्लोङ आतापया, ऊळाट, पोग़ोन देवुळदीपतगा अग़ तेग़यिस मतदिन, नना योहननन ऊळतन. मुने बेरा अकुम नेकतप लेह्का, नावा संगे वळ्ह्कतद लेङु, इंजेके नाक इद्रम इता: “इगा पोग़ोन देवुळदीपतगा वय. इंजेक मुनेह आयनव पोल्लोन, नीक तोहतह्नन,” इता.
इद्रम मूंड मल्काङ आता, अस्के अद गेंदेतुन बातालो चट्नेन पोग़ोन ओता.
इह केंजाट, नना सेतेम वेहतह्नन, मीटु पोग़ोटा बूमि पङ्ने आसि, अगाह्कु देवतुल्कु माने-मन्कना नडुम पुटटोना पोग़ोन तग़्ङनदिन-रेगनदिन ऊळकिर,” इनजोर येसु तनाय लोप्पा वेहतोग़.
येसु एतगा मुळ्न्दिस पोग़ोन तेदतस्के, अस्केडस्केन पोग़ोटा बूमि पङ्ने आसि,देवुळता पवित्र जीवा परेवा पिटेलेह्का, तना पोग़ोन रेगनदिन येसु ऊळतोग़.
“माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना राजाल आसि, सबे देवतुल्कना संगे नावा डीसाते वायकन अस्के, नना नावा राजगादेतगा डीसाते उदकन.
मति येसु ओन इतोग़, “कोय्लेस्किह्क मनदलाह बार गळ्दाङ, पोग़ोटाङ पिटेह्क मनदलाह बार गूडाङ मन्ह्ताङ. मति नना माने-मन्कना नडुम पुटिसाय मति, नाक तला रोयिह कीयलाह वने जागा इले. (निमा वने अद्रम मनदलाह तयर मह्निना?)” इतोग़.
इतस्के तग्वाङ केवालोर लोकुर, (वेग़ देवुळतुन पास्किह्तोग़ इनजोरे,) पकाय जोरते केयिसि तमाङ केव्किन मुचतोर, मुचिस उंदि विचरते वित वासि ओन पोयतोर.