10 “इके केंजाटु! इग्डाह पेसतल इतेके, माट पका तिपल आयकल इनजोर, नाक तेळियलाह आता. सिरप ओडातगा मनदनद माले आयो, मति ओडा वने बूळेम आयग़ा, ओसो माट वने डोलकल बहे,” इतोग़.
मीट तितेकेन पिसकिर इन्जि, नना मीकु अर्जि कीय्ह्नन. इगा मतोरग्डाहि, बोना उंद तलाता केल वने बूळेम आयो आयग़ा,” इतोग़.
सास्त्रमते रासतपु, सेतेमतोग़ मन्कह्के बेरा तिपलते पिसमुळ आस्ता इतेके देवुळता सीता केवोरु पापि लोकुर, वेरा बह आयग़ा?
रेहनेके पोलु दरोगान ओसो सीपय्किन इतोग़, “वेर वग़्हवालोर ओडातगा मनवेके, मीट वने पिसविर आयकिर.”
अनेक अनेके मावा दावळ बाजे, माकु कुपरुस देसेम दिसता. तान वीळिसि, सुरिया पटटेके मावा ओडातुन पेहतोम, अनेक अनेके अद पटटा सोर सहरते एव्सि, अगा रेगतोम. अगा ओडातोरिह्क ओडातगा मतद मादुन रेहतना मता.