28 मति निमा नाकु पिसमुळता अग़ तोहचीतिन. नीवा संगे मनदह्पा नना पूरा गिर्दाते मह्नन,’ इनजोर दाविद रासतोग़.”
वितिह्पा येसुनगाने कोंडा वाटिङ. मावा विस्वसतुन पुटिह केवाल ओग़े; मावा विस्वसतुन तपवाह कीसेवाल ओग़े. इद बूमते मनदह्पा, देवुळि ओनेनाह्क तासिस मतद गिर्दातुने सीता कीतोग़; अदिनेनाह्क हव्कनागुटाता सिक्साता लजातुन सीता केवा, ओग़ तान आपतोग़. इंजेके देवुळता तिनळ बाजे, राजेम ताकिह कीयलाहि उदतोग़.
अस्के येसु ओन इतोग़, “अग़दन ननाने, सेतेमतन ननाने, जीवातन वने ननाने आंदन, तोमा. नावा संगे वावालेवा, बाबानेके बोग़े एवया पग़वोग़.
पत्रु ओसो इतोग़, “मावोरिर! इद पोल्लोतुन रासवाल मावा पेदामुय्तोग़ दाविद मुनेन हातोग़. ओनु गुमयातगा मिसतोर, ओन मिसतद गुमया नेंड वने मयगा मन्ह्ता इन्जि, नना सेतेम पोल्लोते वेहतह्नन.(इतेके दाविद इद पाटाते कुद तना लोप्पा वेहोग़).