29 इतस्के दरोगाल चिमलिङ तता वेहचि, लोप्पा अतोग़. अन्जि पका रेयतुह्क साङसोरेन पोलुना, सीलासना मुनेह अर्सि, काल्क मोळ्कतोग़.
“केंजाट! उच्वुर तम्क देवुळ आचतोरोम इनजोर नाळेह कीस्तोर, मति ओर देयह्कना मुक्याना मुडोर आंदुर. ऊळाट, ओरिन नना मीवाङ काल्किन मोळ्कनाह कीकन. अस्के नना मीक जीवा कीतन इनजोर, ओर पुनदनुर.
अस्के देवुळता सेतेमते बेद्रम ताकना, मेंदुदा उळ्बेतुन बेद्रम आव्रे कीयना, देवुळ आक्रिते दुनियामेटोरा नेयम बेद्रम कीयग़ा, इव पोल्लोन पोलु वेहतोग़. पया इव पोल्लोङ केंजिस, पेलिक्स पकाय रेयिस पोलुन इतोग़, “इंजेके आस्ता, निमा अन, नाक पुर्सत दोर्कतेक, अचोन नीक केयकन” इनजोर, ओन लोहतोग़.
अस्के अद पिलातुन तासिस मतोर माल्कालोर, इंजेके माक कमय कीयलाहि अग़ दोर्को इनजोर, बेद्रम कीतोर इतेके, पोलुन, सीलासिन पोसि, बजरतगा गुंजिस ओतोर.
अस्केन पोलु जोरते केयिसि, “निमा अह केमा, साय्ब! माट सबेटोरोम इगान मह्नोम,” इतोग़.