28 ऊळिसि ओरिन इतोग़, “यहुदि लोकुरिह्कु, मीट दुस्राङ जातिनोरगा दायनदु, मीवा संगे गोत आयनदु, पोलो इनजोर मीट पुतिरे. मति बोग़े मन्कन विटळ इनजोर इनदना आयो इन्जि, देवुळि नाक तोहता.
पया अद इता, “एंह-एंह, निमा यहुदि जाततोनिन आसि, नाक सामरि जातता आंचानु एग़ उनडलाह ईम इनजोर, बेद्रम ताल्ह्किह्निन?” (अद इद्रम इता, बाराह्क इतेके यहुदि लोकुर सामरितोरिन विटळ तासिंदुर).
इतस्के दुस्रा मल्का पोग़ोटाहि ओसो आल्का केंज वाता इतेके, ‘देवुळि पोलनाह कीतविन, निमा पोलोङ इनजोर इनमा,’ इता.
पया यहुदिराङ पेदल्क पङवियनामुनेने, येसुनु कयपानग्डाहि रोम सर्करतोग़ गुमसि, पिलाति इनवानगा ओतोर. माकु आवना पंडुमता पोल्वाते, लोह्कने कुळ्प तिनदना मन्ह्ता, (अगा दुस्रा जाततोनालोन अतेके,) माट कळ्वोग़ आयकल इन्जि, ओर गुमसिना लोता लोप्पा नेङोर.
अचोटेने ओनाङ कग़यवालोर तिंड पोसि अगा वातोर. अस्के वेग़ उंद आंचाना संगे बाराह्क वळ्ह्किह्तोग़ इनजोर, बयल आतोर (बाराह्क इतेके ओरा रिवजते गूरुर आस्कना संगे वळ्ह्कोर आस्तोर). तेला मति, “तानेनाह नीक बाताल गावले? ताना संग बाताङ वळ्ह्कतिन?” इनजोर, ओरग्डाहि बोग़े ओन ताल्ह्कोग़.
परुसि बाताल कीतोग़ इतेके, ओग़ सिद्वा एनवानग्डाह जेक निचि, इद्रम पार्तना कीतोग़, ‘ए देवुळतिन! नना दुस्रोरा लेह्का कलेनन आयोन, ओसो नाळेह केवानन वने आयोन, साट्याल कबळ केवोन. ओसो नियोग़ सिद्वा एनवाना लेह्का वने, नना लोकुरिन मुळ्हवानन आयोन. अदिनेनाह्कु नना नीक जोहर कीय्ह्नन.
अस्के येसुनाङ उच्वुर कग़यवालोर, कय्क नोग़वाये गाटो तिनदनदिन, वेर ऊळतोर.(वेरा विचरते, येसुनाङ कग़यवालोर कळ्वोग़कय्किन एडिह केवाये तिंदुर). (
अदिनेनाह्के मीट नाक केय लोहतिर अस्के, पेग़्के-मुनेह बाताले विचर केवालेवा नना वातन. मति बाराह्क केयतिरो, अले वेहाट?” इनजोर पत्रु ताल्ह्कतोग़.