9 इद बेद्रमता सिक्सा इतेके, ओर सामिनाहि जेक मन्जि, ओना बेरा डीसातुन बेस्केन ऊळवा, अमेसा-अमेसातुह्क बूळेम आयनद जागाते मनदनुर.
“पया दावळ बाजेतोर लाग्वोरिन नना इनदकन, ‘ए सरपते मनवालोरिर, नयग्डाहि पेसिस अन्ह्टु. देयह्किह्कु ओसो अविस्कना मुक्याह्कु तयर कीतदु, बेस्केन पिववद किसबटटगा अन्ह्टु.
ओग़ मायतस्केने, देवुळताङ अडोन पास्कवाल दिसनोग़. मति येसुसामि वातस्के, ओग़ अडोन पास्कवान तना ऊकुरते हव्कनोग़. येसुसामि वायनदिन ऊळिसिये, ओग़ लाग्वोग़ु बूळेम आयनोग़.
“ओर इतेके अमेसाता सिक्सा आयलाह दायनुर, सेतेमतोरिह्क बारा अमेसा पिसलाह दोर्कग़ा,” इन्जि, येसु तनाङ कग़यवालोरिन इतोग़.
मति रेयवालोर मन्कलोरु, विस्वस विळ्सतोरु, करब बुदतोरु, हव्कवालोरु, साट्याल कबळ केवालोरु, ओदेङ पंडवालोरु, पेन-बोमान मोळ्कवालोरु, सबेटोर जोलहालोरु, नना ईयनविन दोर्किह केवोर. मळ्गनद किसबटि ओरा तूस आयग़ा. इदे पयाडा हामुर मन्ह्ता,” इता.
ओर दायनद अग़ि बूळेम आयनेके ओस ईस्ता. ओर तमा पोटातेनाह्क लालुस्क कीसोर ताकिह्तोर. तमाङ करबताङ विचर्कने पोग़यसोर तिरियिह्तोर. ओर दुनियाताङ पोल्लोनगाने सीता कीसोर मन्ह्तोर.
केंजाटु, माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना नावा बाबाना डीसाते, नावाङ देवतुल्कना संगे वायकन. अद तूकने नना सबेटोराङ, बोना ओना कबळतुन ऊळिसि, नेयह्क कीकन;
अस्के कोनि नना ओरिनु, ओरा मोकम मुनेह इनदकन, ‘एय देवुळता पोल्लोतुन केंजवोरिर, नना मीक मुर्तिय पुनोन, मीट नयग्डाहि पेसिस अन्ह्टु!’ इह इनदकन.
ताना पया हामुर ओसो हानादीप मनो, अविस्किन देवुळि मळ्गनद किसबटटगा वाटिसीता. इद किसबटिये अमेसाता हामुरि.
मति इंजेक मनदनद पोग़ोटा बूमतुन, ओसो इळ्ता बूमतुन, किसते बूळे कीयलाहि, तना इतद पोल्लोतेने तासता. तानाङ केंजवोरिन नेयम कीसि, ओरिन बूळे कीयनद दिया एवनाह अविस्किन तासता.
मति नना, ‘एय देवुळता पोल्लोतुन केंजवोरिर! नना मीक मुर्तिय पुनोन, नयग्डाह विताट!’ इनदकन.
राजाल पया तनाङ आजोङ आयवालोरिन केयिस इतोग़, ‘वेनाङ कय्किन-काल्किन दोहचि, वेन पलत मुर्गंगाते पोहचीम्ह्ट. अगा मनवालोर अळयना-केयना, मुडुर-मुडुर पल्क कोग़्कना, इह कीसोर मनदनुर,’ इन्जि इतोग़.
पया उंद बेरा पांड्रि राजकुर्सतुन ऊळतन. ताना पोग़ोन देवुळि उदिस मतदिन ऊळतन. अचोटेने इळ्ता बूमि ओसो पोग़ोटा बूमि, ताना मुनेहताहि वितताङ. अविस्कना पता-जाडा वने दोर्को.
उड्रातस्के एग़ गोकिह्पा, बोमुल अग़्के गादा पेसना लेह्कान, वेर मन्कलोर तमाङ लजा वानाह मनदनव कबस्किन पेसिह कीस्तोर. ओसो आपुना जागातुन विळ्सिस वेलियनव उकाना लेह्का, (वेर वने आपुना विचर वातपे केवालोरु). वेर अमेसा-अमेसातुह्क सिक्सा आयना इन्जि, देवुळि ईकळ गंगाता जागातुन तयर कीस तासता.
मोसानाङ अडोनु पास्कतेक, अद्रम आस्ता इतेके, देवुळता मग़िनु तना कादे विह्कतप लेह्का केवाल, पूना करलते माक पवित्र कीयनद किर्स्तुना नेतुरतुनकळ्वोग़ इनवाल, तन्क दया तोहतनद देवुळता जीवातुन उस्कना-पास्कना केवाल, इद्रमतोग़ मन्कह्क बेचोन सिक्सा दोर्कग़ा?(विचर कीस ऊळाट अले!)
माट इद्रम पिससोर, पका बेसता पोल्लोतुन आसा कीयलाह आतल इतेके: माक पिसिह केवाल बेरोग़ येसु किर्स्तु देवुळि, तना डीसाते बूमतगा वायनद दिसग़ा इनजोर, आसा कीयलाह आतल.
मति देवुळताङ पोल्लोन पास्कवालोरु, ओदेङ पंडवालोरु, साट्याल कबळ केवालोरु, हव्कवालोरु, पेन-बोमान मोळ्कवालोरु, जोल पोल्लोङ कीयलाह गिर्दा आसि मनवालोर सबेटोरु, अद सहरता लोप्पा ओळिय पग़वोर.
वेर जोल पोल्लोङ काग़्हवालोर वततव चुवाना लेह्काडोर; वळ्दे तेळिस दायनद मोयुलता लेह्काडोर, (इतेके मेसेह्ने केवालोर) आंदुर. वेरेनाह्क देवुळि अमेसाता ईकळतुन तासता.
इंजेके सुकम मन्ह्ता, रेय इले इनजोर मन्कलोर इनदह्पा, दोम्ह्क्ने ओरा पोग़ोन बेरा गोसा वायग़ा. पोटात मनदनद आंचाह्क दोम्ह्क्ने नोयनद सुरु आस्ता, अद्रमलेह्काने आयग़ा. मन्कलोर बेगाने मकिस पिस पग़वोर.
अस्के पया मंदिरते येसु वेन कलियतोग़, कलियिस इतोग़, “ऊळा, निमा दुकताहि तेग़्कतिन! मुनेटलेह्का इंजेक पापम केमा बहा, कीतेके मुनेट्काय एक्वा तिपलते अरयकिन,” इतोग़.
सास्त्रमते रासिस मतपु, माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना इद दुनियाताहि पेसिस दाकन, निटमे! मति बोग़ नाक पोसीस्तोग़, ओना बेचोटा गोसा आयग़ा! ओग़ मन्कल पुटवेकेन बेस आस मनालि,” इतोग़.
अस्के माने-मन्कना नडुम पुटटोनन, नना मोयुदगा सीना तोहतकन. पया दुनियाताङ सबे जातिनोर मन्कलोर, अर्युल पासोर हामुर-रेगाङ अळयनुर. नना बेरा डीसाते मोयुलपोग़ोन वायनदिन ओर ऊळनुर.