17 इद्रम वने रासतद मन्ह्ता: “अदिनेनाह्क ओरग्डाहि पेसिस वाटु, ओरग्डाह एग़िस मन्ह्टु. कळ्वोग़ आतदिन इटमाट, अस्के नना मीक एरे कीकन.
ताना पया, पोग़ोन देवुळता जागाताहि, ओसो उंद लेङ केंजतन. अद इद्रम इता: “ए नावा मन्कलोरिर! मीट ताना पापमते कलियमाट! ताना सिक्सा मीक दोर्कमाकि! तानग्डाहि पेसिस वाटु!
गोततोरिर! इद्रम देवुळि मावा संगे मनदलाह पोल्लो विळ्सताह्कु, मावा मेंदुलतुन ओसो मावा जीवातुन, सिरसिर कीस मनदकल, कळ्वोग़ आयवा! देवुळतुन रेयिस, पूरा पवित्र आसोर दाकल.
ओरिन तेळियिह कीयलाहि, ओसो वेल्लाङे पोल्लोङ बुदिङ-एदिङ वेहतोग़. देवुळि येसुन नमवोरिह्क सिक्सा ईयना मन्ह्ता, अद सिक्साताहि पिह्ट अर्म्ह्टु इनजोर, बुद काग़्हचोर मतोग़.
किर्स्तु बेद्रमलेह्का मीक एरे कीतोग़, अद्रमलेह्काने मीट वने ओर्विन-ओर्वोग़ एरे कीसि, देवुळतुह्क मान ईम्ह्टु.