3 माट पोग़ोटाङ देवतुल्कना इंका बेरा नेयम कीकल इनजोर पुह्निर. इतेके दिनमताङ पोल्लोना कट्लातुन बह नेयम कीसीया पग़विर?
अहे वळ्गा देवतुल्कु, देवुळ ईतद तमा अदिकरतुन वीळिसि, देवुळ अविनेनाह्क तासतद जागातुन विळ्सताङ. देवुळि अविस्किन गोल्स्कने दोहचि, अमेसातेनाह्क मनदनद ईकळ गंगाता सिक्सा-बोंदातगा वाटिसि, नेयम कीयनद दियातेनाह्क तासता.
“पया दावळ बाजेतोर लाग्वोरिन नना इनदकन, ‘ए सरपते मनवालोरिर, नयग्डाहि पेसिस अन्ह्टु. देयह्किह्कु ओसो अविस्कना मुक्याह्कु तयर कीतदु, बेस्केन पिववद किसबटटगा अन्ह्टु.
अद्रमताङ कट्लाना नेयम कीसीयलाह, बह मीट विस्वसिरा मुडोर आयवोरिन निल्पिह कीकिरा?
कोये-जपिनगा अरतद विजाता जागा इहलेह्का आंदु. बोर पोल्लोतुन केंजिह्तोर, मति मनेक मनेके, सम्सरमताङ आल्सुळ्क, अनम-दनमता उळ्बे, इद दुनियाता गिर्दाता लालुस, इवु देवुळता पोल्लोतुन ओरा जीवातगा बेर्स एवोङ. पया अद पोल्लो बातय पाय्दाता आयो.
“अदिनेनाह्क मीटु कल्क उनडना, रिमाते विचर वातप कीयना, ओसो इद दुनियाताङ कबस्कना सीताते मुळ्न्दिस मनमाटु. बह इतेके नना वायनद दियाते, मीक दोम्ह्क्ने वदतगा एग़्कतप आयमाकि इनजोर, उसरते मन्ह्टु.
लळय केवाल सीपयि तन्क कबळ ईतोग़ साय्बान, गिर्दा कीयलाहि ऊळिह्तोग़, अदिनेनाह्क दुस्राङ कबस्कने एग़्कोग़.
अद इद्रमि: पापम कीतव पोग़ोटाङ देवतुल्किन वने, देवुळि विळ्सो; अविस्किन गोल्स्कने दोहचि, देयमदीपते मनदनद ईकळ गंगाता सिक्सा-बोंदातगा वाटिसीता. वाटिसि तना नेयम कीयनद दियातेनाह्क तासता.
इंजेके पापमताङ केंजिसाय, देवुळताङ केंजिसाय, बेदिनाङ केंजिस मीट वरेम आसि मह्निर, अदिना कय इळ्न मनवालोरिर आतिर, इदिन पुनविरा? पापमताङ केंजतेक अचोन, अद मीक देवुळताहि एग़िह कीसि, हामुरतेके ओसीस्ता. देवुळताङ केंजतेक अचोन, अद मीक सेतेमतोर इन्ह्ता.
मीवाङ मेंदुस्क किर्स्तुना संगे जोळेम आस मन्ह्ताङ, पुनविरा? अद्रम मनदह्पा, अव मेंदुस्किन बोगे आस्कना संगे जोळे कीयनद ओप्पिह्ताया? मुर्तिय ओप्पो!
वेर आळ इर्वुर जोळेम आसि, उंदिय आस मनदनुर इनजोर देवुळता सास्त्रम वेहतह्ता. अदिनेनाह्क बोगे आंचान कय बोयवाल मन्कल, ताना संगे जोळेम आसि, इर्वुर आस उंदिय मेंदुल आस्तोर इनजोर मीट पुतिर.