35 मियग्डाहि बोग़ाय इद्रम इनेग़: डोलतोर ओसोवने बेद्रम जीवा अरयह्तोर? जीवा अरतापया, ओरिह्क बेद्रमता मेंदुल मनदग़ा इनजोर ताल्ह्केग़!
इंजेके मीट नाक ताल्ह्केरिर, “(मयगा बोरा-बोरा कैंगम बुदि मनदना इनजोर, देवुळता विचर मता इतेके,) देवुळि मावा पोग़ोन बाराह्क कसुर वाटिह्ता? ताना विचरतुन बोग़ रोमिह कीया पग़यह्तोग़?” इनजोर इनेरिर.
सबेटविन ताकिह कीयलाहि, ओनगान लाव मन्ह्ता. अद लावते मावा मेंदुलतुन बद्ले कीसीयनोग़. इतेके इद कळियनद मावा मेंदुलतुन, तना बेस्केन बूळेम आयवद मेंदुलता लेह्कान, पूरा बद्ले कीसीयनोग़.
“नीवाङ कोंडाङ पया बह बेस आताङ, डा?” इन्जि लोकुर ओन ताल्ह्कतोर.
“मति इद बेद्रम आया पग़यग़ा, गूरु?” इन्जि निकोदेमि येसुन ताल्ह्कतोग़.
इतस्के निकोदेमि बयल आसि ओन इतोग़, “बातालि? पूना पुटमुळ इतेके बाताल? मन्कल मुय्तोग़ आतस्के, तना तलिना पोटातग्डाहि ओसो बह पुट पग़यनोग़?” इतोग़.