38 मति बोग़ाय इद उकुमतुन सीता केवेक अचोन, देवुळ वने ओन सीता केवप लेह्का आयग़ा.
“बोर देवुळताङ पोल्लोनु पोहचीतप ऊळिह्तोर, ओरिह्कु मीट पका दाराताङ मोतिना लेह्काडाङ देवुळताङ पवित्र मनदनव पोल्लोङ वेहमाटु. मीट वेहतिर इतेके, ओर पदिना लेह्का अव पोल्लोनु ओय्केङ-विह्केङ कीयनुर. ओसो नय्कना लेह्का मीक कस्किसि पिळ्हपळ कीयनुर.
वेर परुसिरक्के सीता केमाटु, वेर अहे मनिर. गुडिरिह्क अग़ तोहवालोर वेर गुडिरे! गुडिह्क गुडि अग़ तोहनेके, ओर इर्वुर आसि बोंदातगा अरयनुर!” इद्रमि ओरिन येसु इतोग़.
बोग़ाय तन्क देवुळता जीवाता दळ्मते वळ्ह्कनद बुदि दोर्कतोनन इनजोर इनेग़, इलवेके देवुळता जीवा ईतद दुस्रा बुदि दोर्कतोनन इनजोर इनेग़. इतेके अद्रमतोग़ मन्कल, इद सीटटे नना रासनव पोल्लोङ, सामि ईतव उकुम आंदुङ इन्जि पुनेग़.
अदिनेनाह्क मावोर विस्वसिरिर! नना वेहतह्नन, देवुळता जीवाता दळ्मते वळ्ह्कनद बुदतुनु, दोर्किह कीयलाह ऊळसोर मन्ह्टु. बोग़ाय तेळियवव बासाने वळ्ह्कतेक अचोन, ओन रोमिह केमाट. अद वने आयि.