सपन्याह 3:6 - लिम्बु6 “आङ्गाॽ मे़न्छाम् सुवाङ्हाॽ मे़क्खुङ्सिङ्ङाङ् वाॽआरो, खे़ङ्हाॽरे़ खुन्छिॽ माराम्हाॽ मना मेःन्नेबा चोगुङ्ङाङ् ने़रो, खे़प्मो आत्तिन्हाॽआङ् लाङ्मे़ङ्घेःक्ने़न्लो॥ खे़ङ्हाॽरे़ खुन्छिॽ ये़क्यक्हाॽ खाप्पुथ्यःङ् पोःक्खे़आङ् ने़रो, खे़प्मो हाःत्ताङ् मे़न्युङ्ने़न्लो॥ Gade chapit la |
तुङ्गोदिङ् वरःङ्ङिल्ले़ कुयाओ के़युङ्बा करेति सुवाङ्से, खिनिॽ के़जिःत्ते़ के़स्ये़ॽइरो! पलिस्तिहाॽरे़ खुन्छिॽ लाजेॽ कनाने, यहवे दाङ्बे़ल्ले़ कुबाःन्जाक्किन् के़दक्ले़ङ्वाओ वाॽरो॥ खुने़ॽ पाःत्तुॽ, “आङ्गाॽ खे़ने़ॽ खाप्पुथ्यःङ् मे़ङ्ने़रो, हे़क्क्याङ् खे़ने़ॽओ आत्तिन्नाङ् मे़युङ्ने़न्लो॥”
‘खे़ङ्हाॽ वेॽ लाजेॽबा मे़बोःक्खे़आङ् मे़युङे़बा मे़न्छाम् सुवाङ्हाॽरे़ खुन्छिॽ लुम्मो सुरित् केजङ्ङिल्ले़ फे़सुसिबा कुइसिक् आङ्गाॽ फुत्छिङ्ज्याङ् चोगुङ्सिङ्॥ आत्तिन्हाॽआङ् तामा पेःक्मा मे़न्छुक्ते़न्ल थारिक् खे़ङ्हाॽरे़ खुन्छिॽ लाजेन् चिजि खक्खक् पोःक्खे़॥ कम्भलॽरिक् खे़ङ्हाॽरे़ खे़न् नुबा लाजेन् चिजि खक्खक्पा मे़जोगुरो॥’”
हे़क्क्याङ् आङ्गाॽ मे़त्तुङ्, “आदाङ्बाए, आक्खे़न् ये़म् थारिक् कन् याःम्बक्किन् आङ्गाॽ चोगुङ्बाबे!” हे़क्केःल्ले़ खुने़ॽ मे़त्ताङ्, “पाङ्जुम्हाॽ खाप्पुथ्यःङ् पोङ्ङाङ् मे़न्छाम् याप्मि मेःन्ने चिजि खक्खक् मे़म्बोङ्ङे थारिक् नु हिम्धाःङ्हाॽ मनामे़ःन्ने कुघाले़म् मे़म्बोङ्ङे थारिक्, हे़क्क्याङ् प्याङ्सिगे़न् इक्ताप्पोबा चाहाॽ खाप्पु थ्यःङ् पोङ्ङाङ् मे़म्मे़क्के थारिक्,
कन् कुसिङ् निःप्मा के़सुक्पा चाःप्पा सिक्कुम्साबा मना हात् वाॽबे? निङ्वाॽफुमाङ्ङिल्ले़ हात् हुॽरुआङ् वाॽआङ् कन् पाःन्निल्ले़ कुयाःम्बेओ इङ्भन् चोःक्मा नु वेॽहाॽ हुॽमा सुक्तुसिबे? थेआङ् कन् लाजेन् खाप्पुथ्यःङ् पोःक्खे़आङ् आत्तिन्नाङ् लाम्दिक् चोःक्मा मे़न्छुक्मनाबा मुरे़ःक् खारे़क्पा ये़ःङ्घादे़न् हे़क्तङ्बा पोःक्खे़बाबे?