19 खुने़ॽ तङ्बे किप्थिक् (१००) यारिक् के़रे़आङ् यरे़बेआङ् वये़, हे़क्क्याङ् कुमेत् सारान्नाङ् सामुॽइ खक्ते़आङ् चप्ते़बेआङ् वये़साङ् खुने़ॽ कुनसाःन्निन् अयाक् मे़लॽरे़न्नाङ्
हे़क्केःल्ले़ अब्राहाम्मे़न् अःक्खुम् फन्छिङ्ङाङ् कुनिङ्वाॽओ एरे़र पाःत्तु, “किप् थिक् तङ्बे के़गे़प्पे़ल्ले़आङ् सा कत्तुबि? फाङ्बोङ् तङ्बे के़गे़प्मा साराःल्ले़ सा कत्तुबि?”
खिमो ये़सुरे़ कुहुक्को ते़म्सुर मे़त्तु, “नसान् के़सुःम्बाए, थेआङ् चप्चि के़जोगुबाबे?”
ये़सुरे़ खे़ङ्हाॽ मे़त्तुसि, “नसान् के़सुःम्बासे, थेआङ् अक्खेलॽरिक् के़गिसिबाबे?” हे़क्क्याङ् खुने़ॽ पोगे़आङ् सुरित् केजङ्ङिन् नु वाभे़ल्ले़ङ्ङिन् फे़ःक्तु, हे़क्क्याङ् के़रे़क् चिजि ये़म्ये़म् पोःक्खे़रो॥
नसान् के़सुःम्बासे, आइन् के़लिङ्बाआङ् ताःन्दिक् मिओ लाप्फुमा के़बोङ्बा यान् फुङ्हाॽ निङ्वाॽफुमाङ्ङिल्ले़ खे़न् यारिक् नुबा चोगुसिल्ले़ खे़न्नुःल्ले़ नुःरिक्काङ् तेत् खिनिॽ के़न्जाःक्तिम्बि?
वेॽ नसानिबाहाॽ लायोओ के़धाबा कुजा कुधि मे़न्जामा हे़क्क्याङ् लायोओ के़धाबा याःम्बक् मे़न्जोःक्माए नुबा पोङ्लो॥
ये़सुरे़ मे़त्तु, “फे़रे़ॽ॥” हे़क्केःल्ले़ पत्रुसे़न्नाङ् च्वाःत्तो लाङ्घेगे़र ये़सुन् वये़बा ले़प्माङ् थासिङ्॥