यहवे दाङ्बे़ल्ले़ कुदगि याःम्बक् के़जोःक्पा निङ्वाॽफुसाम्बाहाॽ माङ्हिम्मोबा आःम्भोॽ नु ले़त्ति तोःम्मादे़न् लुम्मो मे़हाःप्लरो॥ खे़ङ्हाॽरे़ अक्खे मे़बाःत्तुर, “यहवे दाङ्बाए, के़मनाहाॽ से़ःप्ते़से़ॽओ॥ खे़ने़ॽ के़लक्खोमा मनाहाॽ कुनामे़न्छाॽ पोङ्मा चाहाक् नु मे़न्छाम् सुवाङ्हाॽ लुम्मो कुनामे़न्छाॽ पोङ्मा मे़बाङ्घे़से़न्ने़ॽओ॥ वेॽ सुवाङ्बा मनाहाॽरे़ थेआङ् अक्खे पाःप्मा मे़घोसुरबे? ‘खे़ङ्हाॽरे़ खुन्छिॽ निङ्वाॽफुमाङ्ङिन् आत्ति वाॽबे?’”