१ पत्रुस 2:7 - लिम्बु7 आल्ल खिनिॽ नसान् के़जोःक्पाहाॽरे़ लागि खुने़ॽ इमे़ल्लुङ्बा लुङ् चोक्लो, कर नसान् मे़न्जोःक्मनाबाहाॽरे़ लागिग साम्योसाप्लाओ अक्खे साप्ते़आङ् पत्, “लुङ् के़गाम्बाहाॽरे़ मे़नाॽरुबा लुङ्ङिन् कुम्मालुङ् पोःक्खे़आङ् वाॽरो॥” Gade chapit la |
खे़ङ्हाॽरे़ खे़न् मे़न्छुमाॽइन् अक्खे मे़मे़त्तु, “खे़ने़ॽ के़बाःत्तुबा पाःन्हाॽ खे़म्मनाबाल्ले़रक् ये़सुन् नसान् चोःक्मनाबा मेःन्, कर आल्लोग आनिगे आबाङे खुने़ॽ कुबाःन्हाॽ खे़प्सुम्बा हे़क्क्याङ् कन् मनाःङ्ग से़क्खासाङ् इक्सादिङ् खाम्बेःक्माल्ले़न् से़न्लप्दाङ्बा फाॽआङ् आनिगे कुसिङ् निःत्तुम्बे़बाल्ले़ चोगुल्ले़ नसान् चोःक्मनाबारो॥”
कोःक्मा फाङ्जङ् थे़गु माङ्वा हे़क्तङ्बा पयम् यम्बा याप्मि के़हम्बा पाःन्हाॽ थे़माआङ्बे? यरुबाबेलरे़ कुदगि खे़ने़ॽ ले़प्पे़प्पा के़बोङ्ॽ॥ हे़क्क्याङ् मनाहाॽ मे़सःत्ताङ् ‘निङ्वाॽफुमाङ्ङिल्ले़ कन् हाङ्वागे़न् मुॽइसाम् पिरुर, हाङ्वागे़न् मुॽइसाम् पिरुर!’” तियाहा मे़लॽर मे़अःक्किल्ले़ खुने़ॽ कुम्मालुङ्ङिन् युक्खुॽ॥