13 กซัต เซ เลียก พาวม โซะไง่ นึง โม ป ชุมเรียง ชุม แด่น, ไม่ โม ป วิต โซม ม่อยญ จัน. เรอึม อื เกือฮ โปน ฮา ยุม แตะ.
โม ป พิต อื คระ อาึ ซ นัม แม เยอะ เกือฮ เอีญ. โม ป ไฆร อื อาึ ซ โฮว ซาวป เปอะ. โม ป เบราะ อื อาึ ซ เพาะ เบราะ อื ละ อื. โม ป ชุมเรียง อื อาึ ซ เรอึมชวย ตูเตอึม เมอะ. โม ป โกลยญ โม่ว อื ไม่ ป ระ เรียง อื อาึ ปังเมอ ซ ยุฮ ไลจ ไม่ นึง แลน แก อาึ โม แกะ ยุฮ แตะ ไม่ เฆรอึม รพาวม แตะ ละ,’ อัฮ เซ.
“โม ป อาวม วิต วัง โตะ รพาวม รโม่ยฮ แตะ เอีจ โฮลฮ รพาวม ไมจ มวน แตะ, นึง เอีจ เกือฮ พะจาว บั่นเมือง ยุฮ แตะ ละ อื.
พะจาว อาวต ซดิ ไม่ โม ปุย ตุก ปุย ญัก, ละ ซ เรอึม อื เกือฮ โปน ฮา โม ป ฆวต ยุฮ ไลจ ไม่ อื.
“ไมจ เปอะ โตว นัมญุก กวนดุ แตวะ ตอก เฮี ติ ปุย เนอึม. ซ อัฮ อาึ ละ เปอะ, โม เตปด่า ป แลน แก กวนดุ เซ อาวต เมือง มะลอง, โฮลฮ ยุ เลิง นา เปือะ เกอะ ป อาวต เมือง มะลอง เซ.