13 มัฮ เซ ป อัฮ อาึ ละ อื นึง ลปุง ปันฮา แตะ ฆาื อื. ปัง แลน อื ปุ ลั่ง ยุ อื. ปัง ฮมอง อื ปุ ลั่ง คาวไจ อื.
“ปะ ป มัฮ ปุย ปลัฮเตะ เอ, เอีจ อาวต เปอะ ซน่ะ ลลาึง จัตเจือ โม ป กอ เลีฮ เตียง เซ. โม เซ เอีจ ไก ไง่ ละ แลน แตะ โอเอีฮ, ปังเมอ โอ ยุ โอเอีฮ นึง อื. เอีจ ไก โรฮ ฮยวก ละ ง่อต แตะ โอเอีฮ, ปังเมอ โอ โรฮ ฮมอง โอเอีฮ นึง อื. มัฮ ฆาื มัฮ โม เซ จัตเจือ โม ป กอ เลฮ เตียง.
‘โม เปะ ปุย งาวไงญ ไม่ ลโมวะ แตะ ไมจ เปอะ ง่อต. ปัง ไก ไง่ เปอะ เกียฮ ยุ เปอะ โตว โอเอีฮ นึง. ปัง ไก ฮยวก เปอะ เกียฮ ฮมอง เปอะ โตว โรฮ โอเอีฮ นึง,’ อัฮ เซ.
“ไง่ โม เปะ ปังเมอ เอีจ เกียฮ ยุ โอเอีฮ. ฮยวก เปอะ เอีจ เกียฮ ฮมอง โรฮ อื โอเอีฮ ฮี. มัฮ เซ ป โฮลฮ เปอะ รพาวม ไมจ มวน แตะ ฆาื อื.
ปุย ตอก เซ มัฮ ปุย โอ ยุง โอเอีฮ, ไม่ โอ อื เกียฮ คิต เกียฮ ง่อต เฟือฮ เอิน. เอีจ มัฮ ฆาื ไก ป เดีย ไง่ อื, มัฮ เซ ป โอ อื เกียฮ ยุ โอเอีฮ ฆาื อื. รพาวม อื ตอก โรฮ เซ, มัฮ เซ ป โอ อื เกียฮ คาวไจ โอเอีฮ ฆาื อื.
ฟวยจ เซ อาึ อัฮ เฮี ละ, “โอ พะจาว เยโฮวา, ปัว เปอะ โอ คานัป อาึ ยุฮ โอเอีฮ ตอก เซ เฟือฮ เอิน, ปุย โม เซ เอีจ เติ อาึ, อัฮ อาึ อัฮ โอเอีฮ นึง ลปุง ปันฮา แตะ บ่ได่ะ,” อัฮ เซ ละ พะจาว อาึ อื.
ตอก อัฮ พะทัม อื โฮ, “พะจาว เอีจ เกือฮ รพาวม อื ลึง ปอ โอ อื ยุง โอเอีฮ. เกือฮ ไง่ อื จัก เกือฮ โรฮ ฮยวก อื ลึง ฮอยจ ละ ซเงะ เนาะ เฮี,” อัฮ เซ พะทัม.