มาลาคี 3:7 - ้พระคัมภีร์ละว้า7 เน่อึม นึง เจน จัตเจือ ไพรม เปอะ โม เปะ กอ ฆวต แพก เปอะ โกตไม ยุฮ อาึ. ยุฮ เปอะ โตว ตัม โกตไม เซ. ปัง มัฮ ตอก เซ ดัฮ เปอะ เอีญ แม เคะ อาึ โฮ อาึ ซ เอีญ โรฮ เคะ โม เปะ,” อัฮ เซ พะจาว ป กุม ตฮัน มะลอง. โม เปะ ตึน ซ อัฮ เปอะ เฮี, “เอะ ซ ยุฮ ตอก เมอ ละ ซ โฮลฮ แม แตะ เอีญ เคะ อื?” ตึน ซ อัฮ เปอะ เซ. Gade chapit la |
พะจาว ป กุม ตฮัน มะลอง อัฮ อื ละ โม ซตุ ตอก เฮี, “กวน รเมะ นัปทื เปือะ แตะ. กวนไจ นัปทื ปอเลียง แตะ. ดัฮ อาึ มัฮ เปือะ เปอะ, เมอยุ โอ เปอะ ญอม นัปทื อาึ อื? ดัฮ อาึ มัฮ ปอเลียง เปอะ, เมอยุ โอ เปอะ เนอึง ป อัฮ อาึ อื? โม เปะ ป มัฮ โม ซตุ อู, เอีจ มัฮ โม เปะ ป เพียก แฮม อาึ อื,” อัฮ เซ ละ อื พะจาว. โม เปะ อัฮ เปอะ ฆาื อื ตอก เฮี, “เอะ เพียก แฮม ปะ ตอก เมอ?” อัฮ เปอะ เซ.
เญือม เอีจ นัม อาึ โม เซ ฮอยจ นึง บั่นเมือง ป เอีจ ซันญา แตะ ซ เกือฮ ละ อื เซ, โม เซ เมือต เอีจ โฮลฮ ยุ เปือง โม เปือง มอยจ ไม่ ยุ แตะ โคะ เกลอึม ฮละ นึง นา ออฮ นา เอีฮ ญุ่ก, ตอง เอิน ทไว ซัตซิง นา เซ เอิน. เอีจ มัฮ กัน ทไว ตอก เซ ป กุยจ วัว ละ รพาวม อาึ อื. เอีจ ทไว แม โรฮ โอเอีฮ ซออย ฮงาื ไม่ รอาวม อะงุน นึง คัน ยุฮ แตะ เซ โรฮ.
“โม กวน เฌือต อื ไน เจน เซ ปัง เมอ เลฮ เตียง ป อัฮ อาึ. ยุฮ โตว โอเอีฮ ตัม ลปุง ซตอก อาึ อาึง. โซะโกะ ฮรักซา โตว นึง โกตไม ยุฮ อาึ, ไม่ โอ โรฮ อื ยุฮ ตัม เซ เฟือฮ. มัฮ ยุฮ เนอึม อื ตัม เซ โฮ, เอีจ มัฮ โอเอีฮ ตอก เซ ป ซ โฮลฮ อื จีวิต แตะ เบือ อื. โม เซ เยอ ปังเมอ โอ เมีญ ซเงะ ลโล่ะ ยุฮ อาึ เซ แปน ป ซัมคัน ละ แตะ. “เคียง มัฮ อื ตอก เซ เยอ, อาึ ตะ เอิน เปลีฮ รพาวม ฮาวก แตะ ละ โม เซ ฆาื อื ปอ ชิป ปอ ไฆร เอิน อื นึง ลาึน เวือฮ เซ.
“โม อิซราเอน เนอ ปังเมอ เลฮ เตียง ป อัฮ อาึ เญือม อาวต แตะ นึง ลาึน เวือฮ เซ. ยุฮ โตว โอเอีฮ ตัม ลปุง ซตอก อาึ อาึง. เอีจ ละ โปวฮ โอยจ โกตไม ยุฮ อาึ เซ. มัฮ ปุน ยุฮ อื ตัม เซ, ซ โฮลฮ เนอึม จีวิต แตะ เบือ อื. โม เซ เยอ ปังเมอ โอ เมีญ ซเงะ ลโล่ะ ยุฮ อาึ เซ แปน ป ซัมคัน ละ แตะ. “เญือม อาวต ลั่ง อื นึง ลาึน เวือฮ เซ อาึ ตะ เอิน เปลีฮ รพาวม ฮาวก แตะ ละ โม เซ ปอ ไลจโลม โอยจ เอิน อื.
“โม เซ เยอ ปังเมอ เลฮ เตียง อาึ, ญอม โตว ง่อต ป อัฮ ฮะ เฟือฮ. ละ โปวฮ โตว ฮุป ไว ปุย ป มวน ละ โม โกะ แตะ เตือง มัฮ อื ป รแอม ลัมเลือ ละ อาึ เซ. ญอม โตว โรฮ ละ โปวฮ ฮุป ไว ปุย เมือง อียิป เซ. “เญือม อาวต ลั่ง อื นึง เมือง อียิป เปอ, อาึ ตะ เอิน เปลีฮ รพาวม ฮาวก แตะ ละ นึง เกือฮ เยอะ อาวม ป โซะ ฆาื รพาวม รอก ยุฮ ฮุ เซ.
“ปัง มัฮ ตอก เซ ปุย โม เซ อาวต ลั่ง ไม่ ลึง รพาวม แตะ, ไม่ เลฮ อื เตียง ป อัฮ ปะ ละ แตะ. นังซื โกตไม ยุฮ เปอะ เซ เอีจ วุต เยือ อื ลั่กเคะ แตะ, ไม่ เอีจ ยุฮ อื ยุม ไม่ โม ป ซึป ลปุง เปอะ ป มัฮ ป ซตอก รเง่อึม อื เกือฮ ลเตือฮ ติ แตะ ละ ซ เอีญ อื เคะ ปะ เซ. ปุย โม เซ เอีจ พลิฮ บึน เนอึม ปะ นึง กัน ฆอก ยุฮ แตะ โฮวน โฮน.