37 โม เซ โตวฮ ฆราึง. ฮลัต เนอึม ฮลัต แนม. โคะ อื มัฮ ยุ แตะ พี.
กซัต เซ อัฮ อื ละ ปรโปวน เซ ตอก เฮี, “ปุ ฮลัต ฆาื. ปะ มัฮ เมอ ป ยุ เปอ?” อัฮ เซ. ปรโปวน เซ โลยฮ อื, “อาึ ยุ ลปุ ปุย โอก เน่อึม นึง ปลัฮเตะ,” อัฮ เซ.
โม เซ อัฮ เฮี ละ อื, “ปะ มัฮ เง่าะ เปอะ,” อัฮ เซ. ปรโปวน เซ อัฮ แนฮ อื มัฮ ป เนอึม ป อัฮ แตะ เซ. โม เซ อัฮ เฮี, “มัฮ เตปด่า กุม โกะ อื ไอฮ ยุ่ง,” อัฮ เซ.
“ปุย กอย เซ อัฮ เฮี, ‘อัปราฮัม, เปือะ เอะ, แปน โตว ตอก เซ. ดัฮ ไก ป โกฮ ไอม เน่อึม ลั่ก ยุม แตะ ฮอยจ เคะ อื โฮ, ตึน ซ โปวฮ รพาวม ไพรม ไอฮ รพาวม โคระ แตะ เบือ อื,’ อัฮ เซ.
พะเยซู อัฮ เฮี ละ อื, “เมอยุ เกือฮ เปอะ ติ แตะ ซุกซัก ซองไซ รพาวม เมอ? เมอยุ รังมะ รพาวม เปอะ นึง อาึ อื?