12 เซคาริยา เญือม ยุ อื เตปด่า เซ โตวฮ ฆราึง ฆาื อื. ฮลัต เนอึม ฮลัต แนม.
กิเด่โอน เญือม เอีจ ยุง อื มัฮ เนอึม อื เตปด่า ยุฮ พะจาว เซ, ฮลัต ฆาื อื. อัฮ เฮี, “โอ พะจาว เยโฮวา, อาึ เอีจ โฮลฮ ยุ ที ยุ ทัม เตปด่า ยุฮ เปอะ, โซะ เนอึม แนม โน่ง เมอ,” อัฮ เซ.
เญือม เซ มาโนอา ฮลัต. อัฮ เฮี ละ ปรโปวน เญือะ แตะ, “เอะ เอ เอีจ โฮลฮ ยุ พะจาว. ตึน ซ ยุม เนอึม ฆาื,” อัฮ เซ.
เญือม ยุ อุ ตอก เซ อาึ เบฮ เอิน โบ ชวง อื ตอก ป ยุม โฮ. เญือม เซ ปุย เซ พรอก เตะ ดอม แตะ ราว อาึ, อัฮ เฮี เนิ, “ปุ ฮลัต นึง โอเอีฮ ฮี. อาึ มัฮ ป รกา ไม่ ป รเคะ.
ไนลอยะ เซ แก อื ไม่ รพาวม ฮลัต แตะ. อัฮ เฮี ละ อื, “จาวไน, เมอ อัฮ เปอะ ละ อาึ อื?” อัฮ เซ. เตปด่า เซ โลยฮ อื ละ อื, “รซอม ไววอน เปอะ ไม่ กัน เรอึม เปอะ ป ตุก ป ญัก เซ เอีจ ฮาวก ฮอยจ ลั่กกา พะจาว. แปน โรฮ ควน โตก อื ละ ปะ.
มาเรีย โตวฮ ฆราึง ฆาื ป อัฮ เตปด่า เซ ละ แตะ. รังมะ รพาวม นึง โอ แตะ ยุง ป ซ เกิต ละ แตะ เซ.
โม เซ เลียก โตะ อูโมง เซ. ยุ ปรเมะ นุม ติ, ไอฮ เครอึง ปิญ ดา งาวม ลวง ดอม อื. โม ปรโปวน เซ โตวฮ ฆราึง ฆาื อื.
โม ป อาวต ดิ ไม่ อาึ นา เซ เยอ โฮลฮ โตว ยุ อื ป ยุ อาึ เซ. ฮลัต ลอน ปอ รกุฮ รเตียง อื เอิน, ตอ โฮว เม่าะ ติ แตะ ฆาื อื. มัฮ อาึ โน่ง ป โฮลฮ ยุ อู.