8 โม ป ตัตเตียง เอะ ปเลี่ย เฮี มัฮ เยือ ครา ปุย บ่ได่ะ. ไก โตว ลั่ง ป ปุน เรอึม เอะ เกือฮ โปน ฮา อัมนัต อื.
พะจาว อัฮ เฮี, “อาึ เญาะ ซ เลียก พาวม โตว นึง ปุย ปลัฮเตะ เฮี. อาึ ซ เกือฮ ปุย เตือง โอยจ อื โฮลฮ อาวต ฆรึม อัมนัต โม ป ลู ตัตเตียง อื. โม ป ตัตเตียง อื เซ ซ ยุฮ ไลจ ไม่ ปุย นึง ปลัฮเตะ เฮี. อาึ ซ เรอึม โตว เกือฮ โปน ฮา อัมนัต อื,” อัฮ เซ.
เมาะ ป แปน จาวเมือง กา อาึ เซ, ยุฮ ตื รบุยฮ ลกลอม ละ โม ลัปซด่อน, นึง เกป อื มาื งวยฮ รโซม แตะ ไม่ งวยฮ รอาวม อะงุน ติ ซเงะ รปาวน เชเคน. ปัง มัฮ โม กวนไจ อื ไกป นิป โรฮ โม ลัปซด่อน โรฮ. อาึ ยุฮ โตว โอเอีฮ ตอก เซ, นึง นัปทื เนอึม แตะ พะจาว.
มัฮ เญือม โฮลฮ ป มัฮ ครา แปน กซัต, ไม่ เญือม โฮลฮ ปุย งาว โซม ซัก กุก เตือ.
อาึ ฮอ นึง ซ บั่ว อื โรวก แตะ, ไม่ ซ แจฮ อื อาึ ตอก แจฮ รเวีย ซิงโต โอเอีฮ ปุน แตะ โฮ. ไก โตว ป ซ เกียฮ เรอึม อาึ เกือฮ โปน ฮา อื.
อาึ ซ ปอยจ เครอึง เซอึก อื เกือฮ อาวต ฆาวง ปอ โซะกิจ อื ซองนา โม ป อัฮ อื ฮรัก แตะ เซ. ไก โตว ติ เนอึม ป ซ ปุน เกือฮ อื โปน ฮา อัมนัต ระ ยุฮ อาึ อื.
“โม เปะ ป เอีจ เกือฮ ติ แตะ เบีย พะจาว เยอ. ไมจ เปอะ ง่อต. ดัฮ เปอะ โอ ง่อต โฮ, อาึ ซ ยุฮ ไลจ ไม่ เปอะ. ไก โตว ติ ปุย เนอึม ป ซ เกียฮ เรอึม เปอะ.
ปะ เอีจ ยุง เปอะ ไอฮ มัฮ อาึ เฮี ปุย โอ ไก พิต เตอ, ไม่ โอ โรฮ อื ไก ป เกียฮ เรอึม อาึ เกือฮ โปน ฮา อัมนัต ระ ยุฮ ปะ เซ.
โม กวน เฌือต อื โฮลฮ โตว อาวต ไมจ อาวต มวน. เญือม ฟอง ปุย อื นึง ซัน เนอ ไก โตว ป เรอึม เกือฮ โปน ตุต แตะ.
ป มัฮ ซันบั่นลัต ไม่ โทบี่อา ไม่ โม อารัป ติ ปุย มอยฮ เกเชม ฮมอง ป ตะ เอะ ยุฮ เซ, โล่ ญวยฮ เอะ ฆาื อื. เพียก แฮม ลัมเลือ เอะ. อัฮ เฮี, “โม เปะ เมอ ป ยุฮ ป อัฮ เปอะ ไม่ ปุ แตะ? อัม มัฮ ซ อวต เปอะ ติ แตะ ไม่ เลฮ เปอะ เตียง กซัต ระ?” อัฮ เซ เนิ.
ปุย ตังเมือง ป อาวต ลลาึง เปอะ, ซ โฮลฮ แปน ป ระ ป คาว ฮา เปอะ ปุๆ โม เปะ ปังเมอ ซ โฮลฮ เปอะ แปน ปุย ตุเตียม ฮา ปุย ปุๆ.
อัฮ เฮี ฆาื อื, “เกือฮ เญือะ คะนาอัน ลอก ป โอยจ นึง โซะ แตะ. เกือฮ โฮลฮ แปน ครา เซีญ เอียกปุ แตะ.