25 ปุย โฮวน เซ เญือม รโตฮ อื ยุ พะเยซู บลัฮ ปลัฮ รอาวม ลั่กเอีฮ ฮี, อัฮ เฮี ละ อื, “อาจาน, ปะ ฮอยจ เปอะ นา เฮี เญือม เมอ?” อัฮ เซ.
รไม่จ ปุย นุ่ม ไว แตะ โตะ กัต ไม่ รไม่จ อื ปุย อัฮ อาจาน ละ แตะ.”
เญือม เอีจ ฮอยจ อื บลัฮ ปลัฮ รอาวม ลั่กเติต เตอ, จอต โล่ง ยุฮ แตะ นึง เมือง เกนเนซาเรต.
“โม เปะ ปังเมอ โอ เปอะ ไมจ เกือฮ ปุย อัฮ อาจาน ละ แตะ, นึง เอีจ ไก อื ติ ปุย อาจาน ระ ยุฮ เปอะ. โม เปะ มัฮ เปอะ เอียกปุ ปุ แตะ เตือง โอยจ เปอะ.
ฟวยจ เซ โม เซ เตือง ฮอยจ บลัฮ ปลัฮ รอาวม ลั่ก เกิต. เกือฮ โล่ง ยุฮ แตะ จอต นึง นาตี ย่วง เยนเนซาเรต.
เญือม เซ โม ลุกซิก อื ดวน พะเยซู โซม. “ปอคู, โซม,” อัฮ เซ ละ อื.